- ԱԶՆԻՒ
- (նուի, նուաց կամ, նուից.) NBH 1-0010 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 11c, 12c ա. εὑγενής, ἁγαθός, καλός , generosus, nobilis, bonus, probus Որ է ʼի լաւ ազնէ. ազնուատոհմ. պատուաւոր. քաջազարմ. լաւ ազգէ. էզրէֆ, շէլէպի, ասըլզատէ *Որդիք ազնուացն. Իմ. ՟Ժ՟Ը. 9: *Աբգարիոս այր ազնիւ, ʼի բնութենէ արեաց, յազգէ ազնուաց: Հարսն ազնիւ: Յաղագս ազնուի, կամ ազնուից. Եւս. քր. ՟Բ: Նար. խչ.: Շ. տաղ.: Դիոն.: Մանաւանդ՝ Պատուականն յամենայն ազգս իրաց. բարի. լաւ ընտիր. գեղեցիկ. անոյշ. աղէկ, ըռինտ, սիրուն, պտիուական, սօյ, ալէ, կիւզէլ, գըյմէթլի *Ոսկի երկրին այնորիկ ազնիւ: Զպատմուճանն ազնիւ: Էր Յովսէփ ազնիւ երեսօք: Իբրեւ զգինի ազնիւ: Ազնիւ փայտակերտ, փայտ, ծառ, ձիթենի, անդեայք: Իւղոյ նարդեան ազնուի մեծագնոյ. եւ այլն: *Յոսկւոյ ազնուէ: Ազնիւ կնդրկաւ: Այնպիսի հոտոյ անուշութիւն ազնիւ եւ օգտակար: Ի վերայ ազնիւ երիվարի. Մագ. ՟Ժ՟Գ: Նար. ՟Ղ՟Գ: Ոսկ. եբր.: Լաստ. ՟Ժ՟Զ: *Մարթի եւ այսպիսի հանդերձիւք ընդողնել ե՛ւս չար՝ քան ազնուօք: Վասն ազնիւ ապաշխարութեան նինուէացւոց խնայեաց. Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. ես.: Եւ սրբազան. նուիրական. մեհենական. շէրիֆ, էշրէֆ *Հիւկն յազնիւ լեզուն եգիպտացւոցն թագաւոր նշանակէ. Եւս. քր. ՟Ա: մ. եւ մջ. ԱԶՆԻ՛Ւ մ. եւ մջ. εὗ, εὕγε , bene, euge Քա՛ջ. բարւո՛ք. վա՛շ. կեցցե՛ս. աղէկ, շա՛տ աղէկ, շա՛տ ապրիս. փէք էյի, աֆերիմ *Զիա՞րդ կան որդիքն իմ. ասէ, ազնի՛ւ: Ազնի՛ւ ասացեր, այդ այդպէս է: Ազնի՛ւ լուա՛ եղբա՛յր Աղեքսանդր, վասն չի կտաւ է. Ճառընտ. ՟Ա: Վրք. հց. ձ. ստէպ: *Ազնի՜ւ, ծառա՛յ բարի եւ հաւատարիմ. Մտթ. ՟Ի՟Ե. 21. 29: Ղկ. ՟Ժ՟Թ. 17: մ. ԱԶՆԻՒ (2-1041) մ. *ի մասնէ ինչ զայդ ազնիւ ասես. Աթ. ՟Ը:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.