- ԱՆԱՆՈՒՆ
- (ուան.) NBH 1-0107 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 7c, 8c, 12c, 13c ա. Որպէս նոյն ընդ վ. (=ԱՆԱՆՈՒԱՆԵԼԻ) սեպհական Աստուծոյ. ἁνώνυμος nomine carens, ἁκατονόμαστος qui nominari non potest *Վասն առաւել սիրոյն իւրոյ՝ անանունն յանուն գայ. Յճխ. ՟Բ: *Գերագոյն քան զամենայն անուն՝ Էն անանուն: Որպէս անանուն օրհնաբանեն զնա՝ եւ յամենայն անուանէ: Աստուածավայելչապէս օրհնել զանկոչին եւ անանուան Աստուածութեանն բարերարականսն բազմանունութիւնս. Դիոն. ածայ. ՟Ա: *Ինքն անանուն է, եւ անճառ՝ որպէս անհասանելի. այլ ըստ գոյութեանն որ Էն անուանի. Փիլ.: Կամ որ ինչ է անպատմելի. իմանալի. *Խոնարհութիւն՝ անանուն շնորհք հոգւոյ. Կլիմաք.: ԱՆԱՆՈՒՆ. Որպէս այն՝ որոյ անուն չէ յայտնի կամ չէ ծանուցեալ ʼի պատմութիւնս. *Անանուն որդի Աբգարու. Խոր. ՟Բ. 31: Շ. վիպ.: *Զկինն անանուն. Եղիշ. յես.: Կամ առանց անուան թողեալ. *Անուն եւ ծածուկ տանջանք (դժոխոց). Վրք. հց. ՟Դ: *Վայրապար է անանուն բառնալ թողուլ զնոսա. Փիլ. լին.: Կամ աննշան. ոչ անուանի. եւ վատանուն. *Որում անուն էր Վրիւ, անանուն ըստ ազգի, եւ անփորձ իրի՝ որդի առն ասորւոյ: Գուցէ անանուն եւ անպիտան մահուամբ ելանիցեմք ʼի կենցաղոյս. Փարպ.: գ. ԱՆԱՆՈՒՆ. գ. Բացասութիւն անուան իրիք, որպէս՝ ո՛չ մարդ. *Եւ է այս՝ անուն, կամ անանուն ... քանզի ոչ մարդ՝ անուն ոչ ասեմ, այլ անորոշելի անուն. քանզի ոչ մի իմն նշանակէ ... Զի՞նչ անուն, եւ զի՞նչ անանուն, յառաջագոյն ասացեալ է. Պերիարմ. ԺԳ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.