- ԽՐԱՄԱԿԱՐԿԱՏ
- (ի.) NBH 1-0992 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ա. οἱκοδόμος aedificator, sepiens. Որ կարկատէ զխրամ. որ լնու կամ խնու եւ նորոգէ զպատառուածն. շինօղ զցանկն քակեալ. (իրօք կամ նմանութեամբ.) *Կոչեսջիր խրամակարկատ ցանգոյ. Ես. ՟Ժ՟Ը. 12: *խրամակարկատ գտաւ ցանկոյն հաւատոյ. Նար. մծբ.: *Ոչ ոք մնաց խրամակարկատ ցանկոյն մերոյ. Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է: *Խրամակարկատ, որ ցանկէր զցանկ, որպէս եւ եկաց մովսէս խրամակարկատ ժողովրդեան. Մծբ. ՟Ժ՟Թ: *Խնդրեցի ես ʼի նոցանէ այր մի խրամակարկատ, եւ ոչ գտի ʼի նոսա: Եթէ ջնջել զնոսա կամէր, խրամակարկատի ժողովրդեանն (այսինքն մովսեսի) ոչ ցուցանէր. Եփր. համաբ. եւ Եփր. ել.: ԽՐԱՄԱԿԱՐԿԱՏ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. Կարկատել զխրամ. ցանկել. պարսպել. շինել. *Խոյս ետուն յանապատն, եւ խրամակարկատ արարին զնա, եւ ամրացուցինʼʼ. յն. շինել զաւերակս. ՟Ա. Մակ. ՟Թ. 62: *Զցանկ օրինացն՝ զոր խրամատաց թշնամին, փութալ խրամակարկատ լինել. Շ. թղթ.: *Կոյսն մարիամ, որ եղեւ նորին (եւայի) ախտի խրամակարկատ. Լմբ. առակ.: *Խրամակարկատ լինել ցանկոյն. Սարգ. յկ. ՟Ե:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.