ԽՐԱՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0993 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 12c ն. νουθετέω admoneo παιδεύω, κατηχέω instruo, erudio μαστιγόω castigo, flagello եւն. Տալ զխրատ՝ ըստ ամենայն առման. որպէսՅորդորել, զգուշացուցանել. ազդել. յիշեցուցանել. Զգաստացուցանել. Կր. զգաստանալ, ուղղել. ուղղիլ. ... *Խրատեցեր դու զբազումս: Ապա թէ ոչ խրատեսցիս, լու՛ր զայս: Հայհոյէին զաստուած որդիք նորա, եւ նա ոչ խրատէր զնոսա: Զսոսա իբրեւ հայր խրատեալ փորձեցեր: Որովք մեղանչենն՝ յուշ արարեալ խրատես: Խողովք սաստիցն ոչ խրատեցան: Այսուհետեւ խրատեցարուք բանիւք իմովք, եւ օգտեցարուք: Խրատեցէ՛ք զստահակս. եւայլն: *Խրատէ զմեզ յուղղութիւն: Զանձնիշխանութիւն նորա ʼի լաւն խրատէ դարձուցանել. Յճխ. ՟Ը: Եզնիկ.: *Մա՛րք խրատեցէք զդստերս՝ զցածութիւն եւ զգաստութիւն սիրել. Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Բ: *Ի մեղանչել խրատեցին զիս. Լմբ. սղ.: ԽՐԱՏԵԼ. Հրահանգել. կրթել. ուսուցանել. ... *Այր ոք որ խրատէ զորդի իւր այնպէս տէր աստուած քո խրատեսցէ զքեզ. Օր. ՟Ը. 5: *Խրատեալ ես յօրինացն. Հռ. ՟Բ. 18: *Կամիմ բանս հինգ մտօք խօսել, զի եւ զայլս խրատիցեմ. ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Դ. 19: *Խրատել ʼի հրահանգս աստուածպաշտութեան. Մաշտ.: *Զամենեսեան խրատել աստուածային գիտութեամբ. Յհ. կթ.: *Դպրութեամբ եւ ուսմամբ խրատեալք. Վրդն. սղ.: ԽՐԱՏԵԼ. Պատուհասել սաստիւ եւ գանիւ եւ պատժովք. *Խրատեցից գաւազանաւ արանց: Յաւելից խրատել ʼի վերայ մեղացն ձերոց: Խրատելով խրատեաց զիս տէր, եւ ʼի մահ ոչ մատնեաց: Խրատեցից զդա, եւ արձակեցից. եւայլն: Կամ *Խրատեցեր, եւ ողորմեցար ինձ: Խրատեսցէ նա զորդիս ժողովրդեան քոյ, եւ դարձցի ե ողորմեսցի որդոցն արդարոց. Տոբ. ՟Ժ՟Ա. 17: ՟Ժ՟Գ. 11: *Եւ ոչ զանդամս մարմնոյս գտնեալ խրատեցի: Ցաւովք եւ տանջանօքն երուսաղէմի խրատեցեալ: Միշտ խրատեալ (այսինքն հարուածեալ) ընդ երուսաղէմի, եւ ոչինչ խրատեցեալ(այսինքն զգաստացեալ). Նար. ՟Կ՟Ա. եւ ՟Ի՟Ա. ՟Կ՟Է: