- ԾՈՒՆԳՆ
- (ծնգան, ամբ. ծունգք, ծընգաց, գօք, գովք.) NBH 1-1027 Chronological Sequence: 10c, 12c, 13c գ. ԾՈՒՆԳՆ կամ ԾՈՒՆԳ, ԾՈՒՆԿՆ կամ ԾՈՒՆԿ. γόνυ genu. որ եւ ԾՈՒՆՐ. Արմունկն ոտից. Յօդ ʼի միջոցի բարձից եւ ոլոգաց. ծունկ. տիղ. (պ. զանու. լտ. ճէնու. յն. ղօնի). *Ի վերայ ծնգաց. իմաց, կամ իւրոց, կամ իւրեանց: Խոնարհեցուցեալ զծունկս՝ երկիր պագին տեառն եւ արքայի: Ծունկք իմ տկարացան: Ծունկք նորա զմիմեանս բեաբախէին: Ծնգաց կթուցելոց: Զծունկս կթոտս: Լքումն ծնգաց: Անկաւ առ ծունկսն յիսուսի. եւայլն: *Ընդգճեալ ʼի ծունկս. Յհ. կթ.: *Ծնգովքն հաստատութեամբ: Ծնկովքն հաստատութեամբ: Ծնկովք կրկնելովք մատուցանեմք. Նար. ՟Ժ՟Դ. եւ Նար. կուս.: ԾՈՒՆԿ ԲՈՒՍՈՅ կամ ՈՐԹՈՅ. Գնդակ. մայրան. ... Վստկ.: *Իբր ʼի ցորենում խոտն, որայն, հասկն, քիստ. շիւղ, եւ ծունկք. Պրոկղ. շղկպ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.