- ԿԱՅԾԱԿՆ
- (կան, կունք, կանց.) NBH 1-1045 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c, 15c գ. σπινθήρ scintilla ἅνθραξ carbo, pruna. Կայծ՝ մեծ կամ փոքր. շանթ. հուր կամ լոյս փայլատակեալ. եւ Կրակ. ածուխ վառեալ, խարոյկ. կայծ. եւ կրակ վառած. ... *Կայծակունք թօթափէին ʼի նոցանէ իբրեւ ʼի փայլատականց պղնձոյ: Իբրեւ կայծակն ընդ եղէգն ընթասցին: Որ սաստիկ կայծակունս յաչաց փայլատակեցուցանիցեն: Լի բուրուառաւ կայծակունս հրոյ: Շիջուցանիցեն զկայծակն իմ զմնացեալ: Կայծակամբք կաղնւոյ: Կրակարան կամ կրակեաղ կայծականց: Փքովք կայծակունս արծարծանէ. եւայլն: *Կայծակն կենդանութեան, կամ աստուածապաշտութեան, բանին, լուսոյ. եւայլն. Փիլ. լին.: Վրդն. ել.: Խոր.: Նար.: ԿԱՅԾԱԿՆ. κεραυνός, σκεπτρός fulmen. Շանթ երկնառաք. կայծակ. ... որ ասի եւ ԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆ. *Շանթք ʼի վայր բերեալ՝ կոչի կայծակն. Տօմար.: *Ոչ սատակես կայծակամբք հրոյ ʼի մեղանչելն մերում. Վրք. հց. ձ: *Ի կապիտողիոնն կայծակունք տեղացին. Եւս. քր. ՟Ա: *Ի փայլատականց կայծականց մեռանին անասունք եւ մարդիկ, եւ ոչ խանձատին. Լմբ. իմ.: *Ի ճնշմանէն սաստիկ փայլեալ նիւթ կայծական, եւ պատառմամբ թնդմամբ որոտ՝ ընդոստական. Երզն. ոտ. երկն.: *Իբրեւ զկայծակն իմն փայլակնահար զաշխարհն արարեալ: Իբրեւ զկայծակն ʼի վերայ հասեալ. Յհ. կթ.: ԿԱՅԾԱԿՆ. ἅνθραξ carbunculus. Նմանութեամբ՝ անուն պալարի, կեղոյ, խաղաւարտի, որ ունի այտուցս. կոչի եւ Կայծոռիկ. ... *Ախտ հիւանդութեան, որ էր նա կեղ. զի ըստ նմանութեան նմին վասն այրելոյն իւրոց անուանէր կայծակն. Եւս Պտմ. ՟Թ. 8:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.