- ԿԱՐԱՆ
- (ի կամ ոյ.) NBH 1-1064 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c գ. ῤαφή sutura Կարուած. կարաւանդ. զօդ հանդերձիձ, կամ զրահից, եւ մարմնոյ. կար, կապ. ... պաղ. *Պատմուճանն էր առանց կարանի՝ ʼի վերուստ փորանկեալ ամենեւինʼʼ. յն. անկար. ἅρραφος insutilis, inconsutus. Յհ. ՟ժ՟թ 25: *Կարանէ ʼի կարան թափ հանեալ զնետն: Զի նետն թափ կարանէ ʼի կար անցեալ էր. Բուզ. ՟Ե. 43: *Որո՞վք կարանովք պնդեցի ես զերկին. Վանակ. յոբ.: *Խոնաւութեան գոլորշոյն ըստ կարանս ʼի վեր ելանելով առոգեր զսա: Եւ կարանացն իսկ պէսպէս տեսակքն եղեն (ʼի մարմնի). Պղատ. տիմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.