ՀԱՃԻՄ

(ճեցայ, ճեա՛ց կամ ճեա՛.) NBH 2-0010 Chronological Sequence: 10c, 12c ձ. εὑδοκέω եւս եւ προαιρέω, αἰρετίζω եւն. placet mihi, complaceo, probo, approbo եւն. Ախորժել. սիրել. կամիլ. ընտրել. հաւանիլ. շատանալ. հաշտիլ. յարիլ. ... *Ընդ կամս բերանոյ իմոյ հաճեա՛ տէր: Հաճեցար դու ընդ նոսա: Ընդ ողջակէզս իսկ ոչ հաճեցար: Ոչ հաճեցայց ընդ այն: Հաճեցան հաւանեցան ընդ հաշտութիւնն աղեքսանդրի: Հաճեցան, յանձն առին: Հաճէի՝ կամէի պագանել զգարշապարս ոտից նորա: Առաւել եւս հաճեալ եմք ելանել ʼի մարմնոյ աստի: Այլ իմ զձեր արծաթն առեալ, եւ հաճեալ եմ: Ի ճանապարհի՝ յոր եւ հաճեցաւ: Ի ժողովս նոցա ոչ հաճեսցին միտք իմ: Յովնաթան հաճեալ էր ընդ դաւթի յոյժ: Ի՞ւ հաճիցի դա ընդ տեառն իւրում: Հաճեսցի ընդ ձեզ աստուած. եւ այլն: *Հաճեալ ընդ մեզ հաշտարար արեամբ անդրանկի իւրոյ. Նար. ՟Լ՟Գ: *Ընդ որս հաճի ոք, առ նոյնս եւ խաղաղութիւն հաստատէ. Խոսր.: *Պատրանս ասէ զհաճելն ʼի մեղս. Սարգ. յկ. ՟Գ: