ՀԱՅ

I. (ոյ, Հայք, յոց.) NBH 2-0029 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 8c, 10c, 12c գ. ἁρμένος armenus, armenius. թ. էրմէնի. վր. սօմխուլի. Ազգ արամեան՝ որ ʼի Հայկայ թորգոմեան յաբեթեանց. *Հայն միշտ աղաղակէ եւ այլն: Ո՛չ բնութիւն ազգին է չար՝ հոռոմին կամ հայոյն. Լմբ. ատ.: *Այլ թորգոմայ զհայկ ծնեալ, յորմէ եւ Հայք մեք անուանեալ. Շ. վիպ.: ՀԱՅԵՐ ոյ. այսինքն Հայ մարդիկն. հայք. *Տեսեալ նիխորայ զհայերն՝ որ չոգան առ նա. Փարպ.: *Ո՞ւր են պարսիկքդ ... աւասիկ են ընդ հայերոյդ. Մամիկ.: ՀԱՅՔ որպէս Հայաստան աշխարհ. տե՛ս ʼի բռ. յտկ. ան: ա. ՀԱՅ ա. իբր Հայկական. Արամեան. հայկազն, եւ Հայերէն. *Զխանտածութիւն հայ մարդկան ճանաչելով. Փարպ.: *Որ կոչի ʼի հայ բարբառ կորուստ. Յայտ. ՟Թ. 11: *Հեղուլ ʼի հայ բան. Խոր. ՟Գ. 53: *Մռայլ առեալ է ʼի հայ լեզու. Նար. երգ.: *Ի նոյն թագաւորի քսաներորդ ամի հայ թուականն կարգեցաւ. Շիր. քրոն.: գ. ՀԱՅԿԱՒ կամ ՀԱՅՈՑ ԿԱՒ. գ. (2-0032) Ազգ ընտիր եւ կարմրորակ կաւոյ ʼի հայս: Բժշկարան.: (Ոմանք գրեցին՝ Հայկաւակ:) II. ՀԱՅ 2 (-) NBH 2-0001 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c, 11c, 12c, 13c - ՀԱ՛ կամ ՀԱ՛Յ. Ռամկական ձայն որպէս մջ. մ. շ. իբր Հա՛պա. աղէ՛. օն. հա՛, տե՛հա. հա՛յտէ, տէ՛. *Հա՛ քարշեցէք, հա՛ քարշեցէ՛ք. Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա: *Հա՛ ջանա՛. հա՛ ասա՛. Գրչ. արիստակ.: ՀԱ՛. իբր Այո՛. կարի իսկ քաջ. արդարեւ. աստուծով. երդուեալ ʼի դիս. հա՛, հապա՛. ... *Եթէ ոք աւելի քան զտա՛յ կամ զո՛չ ա՛յլ երդնուցու երդումն ... որոշեսցի շաբաթ մի. Բրս. կանոն.: *Խուներդմնականն, հա. Թր. քեր.: *Քննողին կայ դիմակ՝ ասելով, հա՛, հա՛ տեսի զնա. հա սիրեցի. հա՛ քերթօղ եմ, եւ քերթեմ. Երզն. քեր.: *Հա՛, հրամայեալ էի. Գրչ. արիստակ.: ՀԱ՛. իբր Ահա. արդ. *Դարձեալ ասես, հա՛, սկիզբն եդ. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3: *Սեաւ եմ գեղեցիկ ... հա՛ նա հարսն ցանկալի ... հա նա ձայն եղբօրորդւոյն. եւ այլն. Նար. տաղ. (տպ. ահա նա): *Հա՛ երթամ, հա գամ. Գրչ. արիստակ.: ՀԱՅ ՀՈՒՉ. (2-0029) Տ. ՅԱՅ ՅՈ՛Ւ. եւ ՀԱ՛: