- ՀԱՅՐԱՊԵՏ
- (ի, աց.) NBH 2-0033 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 9c, 10c, 11c, 12c գ. Է թարգմանութիւն յն. ձայնիս Պատրիարգ, կամ պատրիարք. πατριάρχης patriarcha. որ ըստ որում ծագի ʼի ձայնէս բադրի՛ա, այսինքն հայրենի գաւառ, նահանգ, նշանակէ Նահապետ, ազգապետ, ցեղապետ. նախահայր. իսկ ըստ որում ʼի ձայնէս բադի՛ր, այսինքն հայր, է Հայր հարանց, եպիսկոպոս, արքեպիսկոպոս, կաթողիկոս, պապ, քահանայապետ. pontifex: Ըստ ՟ա, ասի. *Իշխանք հայրապետաց որդւոց յուդայ. կամ ʼի հայրապետաց իսրայէլիʼʼ. փոխանակ թարգմանելոյ նահապետ. ՟Բ. Եզր. ՟Ա 5: ՟Գ. 12: ՟Դ. 2: Նեեմ. ՟Է. 76: ՟Բ. Մնաց. ՟Ժ՟Թ. 8: *Երիցս երանելի հայրապետն աբրահամ: Ի մեծ հռչակեցելում հայրապետին. եւ այլն. Պիտ.: *Գիտէր հայրապետն այն (աբրահամ). Մագ. ՟Ե: *Ետես հայրապետն յակովբ ʼի ձեռն սանդղոյ. Զքր. կթ.: Եւ ըստ ՟բ. *Ցնծութեամբ տօնեսցուք զյիշատակ հայրապետին մերոյ (գրիգորի): Հայրապետ սուրբ եւ անբիծ (յակոբ մծբ): Այսօր սրբոց հայրապետացն ժողովեալք ʼի միասին: Քարոզեցին սուրբ հայրապետք. եւ այլն. Շար.: *Ա՛յլ ընտրութիւն առաքելոցն, եւ այլ հրաւիրումն հայրապետացն. Խոսր.: *Հայրապետացն գումարք. Նար. ՟Հ՟Բ: *Անկեալ առ ոտս հայրապետին. եւ այլն. Յհ. կթ.: *Սուրբ եւ առաջին ամենայն եպիսկոպոսապետաց՝ հայրապետն հռովմայ եւ փոխանորդն (այսինքն յաջորդն) պետրոսի առաքելոյ. Շ. թղթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.