ԱՆԳԻՏԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 1-0126 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 12c ն. ἁγνοέω ignoro Անգէտ լինել. չճանաչել. տգիտանալ. յանգէտս առնել ինչ. եւ ձեւանալ չգիտել. չգիտնալ. ... *Անգիտանայցէ ակամայ: Քաւեսցէ վասն նորա քահանայն՝ վասն անգիտութեանն, զոր անգիտացաւ: Մի՛ ածեր ʼի վերայ մեր մեղս, զի անգիտացաք: Ոչ անգիտացեալ, թէ չար է արար նոցա. Ղեւտ. ՟Դ. 13: ՟Ե. 18: Թուոց. ՟Ժ՟Բ. 10: Իմ. ՟Ժ՟Բ. 10: *Պա՛րտ է ոչ զայն անգիտանալ. Փիլ. ՟ժ. բան.: *Մի՛ յաճախագոյն անգիտասցուք զանձինս. Առ որս. ՟Ա: *Ո՞րպէս արդեօք զայլ ինչ ուսցի՝ որ զինքն անգիտանայ. Նիւս. երգ.: *Թէ զհայր գիտէ, զյետին օրն զիա՞րդ անգիտանայ. Աթ. ՟Ա: *Անգիտանան զպատճառս: Ոչ անգիտանալ եւ զբնութիւն կենդանեաց. Սահմ. ստէպ: *Անգիտանաս զոր կրես. Շ. թղթ.: *Ոչ անգիտանայ ամենայն երագամիտ լսօղ զզօրութիւն առակիս. Սարգ.: *Հուրն անգիտանայր զբնութիւնն իւր, եւ անթառամ պահէր սուրբ զմանկունսն. Հարցնափառ.: *Գիտելով՝ որպէս անգիտանալով հարցանէր: Ոչ գիտել ասէ զժամն զայն, եւ ոչ ճշմարտութեամբ անգիտանայ: Գիտէ զամենայն որդի, թէեւ անօրինաբար անգիտանալ ինչ ասէ. Կիւրղ. գանձ.: Կր. *Տակաւին եւս անգիտանային առ ʼի մէնջ. Անյաղթ պորփ.: Այլ անսովոր է ասելն անդ. *Տակաւին եւս անգիտանիւր ʼի մէնջ": Չէզ. իբր անտեղեակ լինել. *Այնմ արուեստի անգիտանալ. Կորիւն.: *Եղելոյ առ նա մարդասիրութեանն ոչ անգիտանայր. ՃՃ.: *Անգիտանաս, ո՛վ դու, իմոց բիւրաւոր եւ զանազան ախտից: Անգիտանալոյ վասն տնօրինական մարդասիրին խորհրդոյ. Շ. թղթ. եւ Շ. հրեշտ.: *Ոչ անգիտանայր ինչ հայր առ հայցուածսն. Նանայ.: *Անգիտանաս առ աստուածային իմաստութիւն. ՃՃ.: ն. չ. ԱՆԳԻՏԱՆԱՄ. ն. չ. Չգիտել՝ թէ զի՛նչ առնիցէ. վարանիլ. եւ անակնկալ իրաց հանդիպել. եւ իբր յայլոյ խելս լինել. ընելիքը չգիտնալ, շուարիլ, չկարծել, զինքը մոռնալ. *Եւ զի այսոքիկ այսպէս, անգիտանամ յերկաքանչիւրոցն ընտրութենէ: Վասն որոյ անգիտանամ, թէ զի՛նչ գործեցից ... Եւ թէ զի՛նչ արարից, անգիտանամ զելս վտանգիս եղելոյ. Շ. ատ. եւ Շ. ընդհ.: *Իբրու հասանելով յանգիտացեալ դահագլխութեան աստիճան. Պիտ.: *Զայս ամենայն տեսի առ նոսա, եւ լուայ, եւ սակաւիկ մի զանձն իմ անգիտանալ եցէ. Վրք. հց. ՟Դ: