- ՀԱՒԱՏԱՒՈՐ
- (ի, աց.) NBH 2-0078 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 13c ա.գ. μοναχή, μονάστρια monacha. Կուսան. օրիորդ կամ կին հաւատով եւ հաւատարմութեամբ ուխտադիր աստուծոյ. միանձնուհի. հաւատւոր, հաւտաւոր, մարապետ. *Պատառել զհանդերձս հաւատաւոր կանանց. Եղիշ. ՟Գ: *Զկրօնաւոր, կամ զհաւատաւոր. Թղթ. դաշ.: *Էր նորա դուստ մի հաւատաւոր: Փեբրոնիա հաւատաւոր յատեան ածաւ. Ճ. ՟Ա.: *Միայնակեաց մի իջանէր ʼի լեռնէն, եւ ետես հաւատաւոր մի, եւ փոխեաց զուղին. Վրք. հց. ձ: *Զհաւատաւորաց զպոռնկութիւն մի՛ ոք համարեսցի յամուսնութիւն. Կանոն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.