- ԱՆԵՂ
- (ի, ից կամ աց.) NBH 1-0138 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 12c, 13c ա.գ. Որ չէ եղական, այլ՝ ինքնագոյ, որ էն. Աստուած, եւ աստուծոյքն. ἁγένητος . որ գրի եւ ἁγέννητος (որ է անծին). non factus, increatus ... *Անեղն եւ մշտնջենաւորն Աստուած: Արդեօք երեւեալքս այսոքիկ են անե՞ղք, եթէ լինելութեան առին սկիզբն. Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Իմաստն: *Արձակապէս անեղ եւ միշտ գոյ եւ ինքնակատար: Արձակաբար անեղ ասի Աստուած. վասն զի ոչ ոք է նորա պատճառ. Դիոն. եւ Մաքս.: *Անեղ, եւ էիցս էակ: Անեղն՝ ʼի հօրէ ծնեալ որդի: Հոգիդ անեղ եւ համագոյ. Շար.: *ՅԱստուծոյ Աստուած, եւ ʼի լուսոյ լոյս, եւ յանեղէն անեղ ... եւ արգելուլ այսուհետեւ ոչինչ, միոյ գոլով անեղին հօր՝ անեղ գոլ եւ զառ ʼի նմանէ բանն. Կիւրղ. գանձ.: *Մի կարծել զչարն անեղ, կամ յանեղէն Աստուծոյ եղեալ. ոյք տանջին, ապականին, եւ յայտնի տան զցոյցքն, թէ ոչ են անեղք, այլ՝ եղականք. Անյաղթ ամենայն չար.: ԱՆԵՂ. Չեղեալն, չգոյ. այլ՝ լինելոցն կամ ապագայն, եւ կարելին. *Անեղ, ոչ որպէս չեւ եւս եղեալ, կամ անկատար, կամ յայս ումեքէ, եւ կամ յայս ինչ ոչ եղեալ. Դիոն. ածայ. ՟Թ: *Մինչչեւ էր արարեալ, ոչ խառնիխուռն ճանաչէր զանեղսն, այլ՝ կարգեալ. Եղիշ. ՟Բ: *Սովորութիւն է մարգարէիցն՝ զանեղն որպէս եղեալ դնել. Լմբ. սղ.: եւ Շ. ՟ա. պետ. եւ այլն: *Յանեղիցն յօդիլ, (կամ յանեղացն). Երզն. քեր.: ԱՆԵՂ. Անլինելի. որ ոչն է, եւ չէ լինելոց. անգոյ. ոչինչ. զոր զոյգ ընդ առաջինսն այսպէս յիշատակէ Վահր. երրորդ. *Է անեղ, որ չէ՛ եղեալ, եւ ոչ կայ. որպէս եղջերուաքաղն, եւ այլ անգոյք. եւ է՛ անեղ, որ ոչ է եղեալ ներգործութեամբ, այլ զօրութեամբ կայ. որպէս ʼի կաւն՝ կարաս, եւ ʼի պղինձն անդրի, եւ ʼի փայտն արկղ. եւ է անեղ, որ կայ եւ է, սակայն եղեալ ո՛չ է, որպէս՝ Աստուած": ԱՆԵՂ. Որ ոչ լինի, այս ինքն չծնանի, չբուսանի. անծին եւ կոյս (թիւ, այն է եօթն). *Զանեղսն ʼի նմա (յԵգիպտոս՝) դիւրածել գետոյն բերիւք. Խոր. ՟Գ. 62: *Յաւուրն եօթներորդի, որ նա ինքն է անեղ եւ անապական. Եղիշ. յես.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.