ՄԱՐԹԻՄ

(ՄԱՐԹԻ.) NBH 2-0225 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 13c, 14c դիմազ. Տ. ՄԱ՛ՐԹ Է. δύναται potest (esse), possibile est, quit, nequit. *Զիա՞րդ մարթի այդմ լինել. Յհ. ՟Գ. 9: *Մարթի առնուլ. (այսինքն առեալ լինել:) Մարթի ʼի վերայ հասանել, կամ ուսանել. Նախ. զքր.: Եւս. քր. ՟Ա: *Առանց կուսութեան մարթի տեսանել զարքայութիւնն, բայց առանց ողորմութեան անհնար է տեսանել: Մարդ չմարթի զքեզ կոչել: Զողորմութիւն չմարթի գաղտ գործել. իսկ զաղօթսն եւ զպահսն մարթի. (յն. կոչիլ, գործիլ:) Ի նազարեթէ մարթիցի՞ բարւոյ իմիք լինել: Ոսկ. մտթ.: *Զի՞նչ տեսիլ յայտնի քան զայս՝ յարութիւն մեռելոց մարդկան մարթի ցուցանել: Զիա՞րդ մարթիցի լինել թողութիւն. Կոչ. ՟Ժ՟Ը. եւ ՟Բ: *Նմա եւ բարի իսկ ոչ մարթի ասել. նմա եւ անեղծ աստուած չմարթի ասել (այսինքն ասիլ): Եթէ նմա ոչ մարթի գալ, յղեա՛ զդա առ նա. Եղիշ. ՟Բ. ՟Ը: *Վնասակարացն ընդ անվնասակարսն չմարթի բնակել. Եզնիկ.: *Չմարթի այլազգ հասանել փառաց, եթէ ոչ փախչելովն ʼի փառաց. Ոսկ. փիլիպ.: *Չմարթի արթնոյն ննջել. Բրսղ. մրկ.: *Խնայել յինչս կամ յանձ մարթիցի՞, այսպիսի ունելով յոյս. Խոսր.: