- ՄԱՐԹՈՒՆ
- (թնոյ, ոց.) NBH 2-0225 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 12c ա. Հնարագիւտ. ճարտար. հայթայթիչ. հանճարեղ. ... որպէս եւ ՉՄԱՐԹՈՒՆ, անհանճար, տգէտ. անփորձ. *Իմաստութեան մարթուն արուեստիւ եւ ʼի մէջ յորձանաց զմարդն ամբողջ պահեցեր. Փիլ. յովն.: *Մարդն անուն, որ է մարթուն, այսինքն իմաստուն, ո՛չ մարմնոյս, այլ հոգւոյս. Շ. թղթ.: *Զգովութիւնս ոչ միայն ʼի մարդկանէ աստի բառնան առնուլ, այլեւ ʼի չմարթնոցն գովութիւնս բարձրացեալ յղփացեալ խնդրեն. Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 4: յն. ἁπειράγαθος (անփորձ կամ տգէտ բարւոյ իմիք.) imperitus, insolitus.
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.