- ՄԵՌՈՆ
- (ի, իւ, կամ աւ, ով, աց.) NBH 2-0252 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c գ. ՄԵՌՈՆ կամ ՄԻՌՈՆ, կամ ՄԻՒՌՈՆ. Բառ յն. μύρον կամ μύρων . որ թարգմանի իւղ անոյշ. եւ առանձինն է սուրբ իւղն օծութեան ʼի դրոշմել զմկրտեալս, յօծանել զքահանայս, եւ զսուրբ սեղանն եւ զսուրբ սպասս. unguentum, oleum odoratum, chrisma. *Աստուածագործականաւն մեռոնիւ կնքեալ զայրն: Մեռոնին կատարողականն օծումն անուշահոտ առնէ զկատարեալն: Նուիրագործութիւն միռոնին: Խորհուրդ կատարողութեան միռոնին. Դիոն. ստէպ: *Զսուրբ միւռոնն, այսինքն զիւղն անուշահոտութեան: Օծանել զնա միւռոնովն սրբով: Օծանելն զքարինսն աստուածայնովն մեռոնաւ. Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. եկեղ.: *Մեռոնս այս օրհնաբանեալ՝ թարգմանեալ իմանի ինձ մայր: Իսկ մառնամուտ՝ որ եւ այս միւռոն՝ ըստ այլում բառի ցուցանի, այսինքն է մթին, մռայլ առձայնի: Մեռայ՝ որ է դառնութիւն. որ եւ միւռոն ստուգաբանեալ մեկնապէս ըստ մեզ՝ մեռելութեան ազգականութիւն. Նար. ՟Ղ՟Գ: ՄԵՌՈՆ. լայնաբար՝ Ամենայն իւղ հոտաւէտ կամ աւիշկ. *Փոխանակ անուշահոտ խնկոցն եւ միւռոնացն՝ զոր հոտոտէի յերկրի, պարտ է ինձ հոտոտել զչար հոտս զայս: Անուշահոտ մեռոն հոսէր որպէս քրտունք յանձնէն: Ի գերեզմանէ նորա բղխէր միւռոն. Վրք. հց. ՟Ե. եւ ՟Դ. ՟Ի՟Զ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.