- ՅԱՆՑ
- (ի, ից.) NBH 2-0328 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c գ. ἀμάρτημα peccatum, delictum. Անցք զանցք ընդ պատուիրանս՝ զհրամանաւ. յանցումն, յանցանք. յանցաւորութիւն. զանցումն. առանցանք. մեղք. *Եւ պարգեւա՛ զըղջումն անձին՝ եւ թողութիւն անցեալ յանցին: Արդ եթէ նա վասըն յանցին՝ տուժիւք պատժեալ յօրինակին: Ի հարցանելն ըզքեզ (կամ ընդ քեզ) վիմին՝ քանից թողուլ եղբօրն յանցին: Այլ լե՛ր քաւիչ իմոյ յանցին, որպպէս նոցա յանյոյս վայրին: Իւրաքանչիւր ոք զարժանին՝ առցեն ʼի քէն չափով յանցին. Յիսուս որդի.: *Զի՞նչ ինչ վնաս գործեալ է իմ, եւ կամ զո՞ր յանցս (կամ յանցանս) յանցուցեալ. Եղիշ. ՟Գ: *Ի թողլոյ զյանցս ընկերին, եւ ʼի չպահելոյ ոխս. Ոսկ. եբր.: *Զյանցիցն յաճախութիւն. Նար. ՟Ի՟Զ: *Յիշեցեր ʼի վերայ իմ փոքր յանցս աղջկան միոյ վատթարի. Եփր. թագ.: ա. ՅԱՆՑ. ա. իբր Առանցեալ. զառանցեալ. *Բազումք (ʼի) յանցիցն ʼի պայծառ յայտնութենէ խաբեալք. Փիլ. նխ. ՟բ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.