- ԱՆԽԱՌՆՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 1-0159 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 11c, 13c, 14c գ. τὸ ἅκρατον puritas Անխառն գոլն. պարզութիւն. զտութիւն. *Անխառնութիւն բաժակին. Ասող. ՟Գ. 21: Եւ չխառնիլն ʼի մէջ մարդկան. առանձնութիւն. հրաժեշտ. τὸ ἅμικτον solitudo *Հասարակութեամբ զանհասարակութիւն պահէ (կատարեալ միանձն), եւ անխառնութեամբն զեղբայրսիրութիւն. Առ որս. ՟Ժ՟Գ: *Ամենայն սնափառութեան եւ կենցաղական խաբէութեան անխառնութիւն. Նիւս. երգ.: Եւ չխառնակիլն կենդանւոյ ընդ օտար տեսակի. *Անհատ է իւրաքանչիւր բնութիւն, եւ ʼի միմեանս անխառն, ըստ անխառնութեան ձիոյն յարջառոյն տեսակ. Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.: ԱՆԽԱՌՆՈՒԹԻՒՆ. Ըստ յն. ոճոյ. ἁκρασία intemperantia, incontinentia անբարեխառնութիւն. անժուժկալութիւն. անարգել բերումն ʼի ցանկութիւնս. *Ի ներքոյ լի են յափշտակութեամբ եւ անխառնութեամբ: Զի մի՛ փորձեսցէ զձեզ սատանայ վասն անխառնութեան ձերոյ. Մտթ. ՟Ի՟Գ. 25: ՟Ա. Կոր. ՟Է. 5: *Ընկղմիցին յանխառնութեանն խորս. Ոսկ. ես.: Իսկ Երզն. մտթ. կամելով հայկաբանութեամբ մեկնել, իբր անհաղորդակցութիւն, գրէ. *Անխառնութիւն կա՛մ զայն ասէ, որ յայլոց առնու զրկութեամբ, եւ ինքն բնաւին ումեք ոչ հաղորդի. կամ անխառն՝ պարկեշտ անուամբ զխառնակն եւ զպիղծն ասէ, զի ոչ ոք խառնի ʼի նա վասն աղտեղութեանն":
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.