ՆՍՏԻՄ

(նստայ, նիստ, նստարու՛ք.) NBH 2-0454 Chronological Sequence: Early classical, 7c ձ. καθίζω, -ομαι, καθήμαι, θρονίζομαι sedeo ἑγκάθημαι insideo ἑπιβαίνω ascendo եւն. Ի նիստ կալ, կամ հանգչել ʼի վերայ զըստի. բազմիլ. ʼի ստոր զետեղիլ, կամ ʼի վայր իջանել. ցածնուլ. դադարել. հեծանել. (նմանաւոր ձայնք են եւ յայլ լեզուս. պ. նիզէսթէն, ուստի թ. նիզէսթ էթմէք ... լտ. սէտէրէ, յն. էտրա՛օմէ. եւ գա՛թիմէ ..., այսինքն ըստ կամ ʼի ստոր զետեղիլ). *Նստէր առ դուրս խորանի իւրոյ: Նի՛ստ այրի ʼի տան հօր քոյ: Նի՛ստ ընդ աջմէ իմմէ: Որ նստիսդ ʼի քերովբէս: Աստուած նստաւ յաթոռ սրբութեան իւրոյ: Նստել ʼի վերայ (գրաստու): Շուրջ նստել (զքաղաքաւ, այսինքն պաշարել). եւ այլն: *Մի՛ ոք կերիցէ զնա՝ իբրեւ նստցի. խորհուրդ է այս մարմնոյ նորա սրբոյ: Իսկ ո՛վ ուտէր զնա ʼի նստելեաց եւ այլն: Ի հեղեղատէ ջուրցն մթերելոց, որ ʼի հնէն ʼի վեր նստէին. Եփր. ել. Եփր. յես.: ՆՍՏԵԼ որպէս Թափել զաւելորդս բնութեան. գործքի նստիլ. աղբել. *Ասեն, գուցէ յաթոռն նստիցի ʼի պէտս ʼի սենեկին. Դտ. ՟Գ. 24: *Արիոս (ʼի վերայ ճանապարհի) հարցեալ, թէ գուցէ ուրեք մերձ տեղի առ ʼի պէտս նստելոյ. Սոկր. ՟Ա. 38: