ԱՆԿԱԾ

(ի, ից.) NBH 1-0168 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 14c ա. Անկեալ. ընկեցիկ. կործանեալ. եւ յետնեալ յիմիք կարգի. աննշան. նուաստ. տկար. ընկած, ձգած. ... εκπεπτωκός, ἁπερρίμενος qui exciderit, vel ceciderat, εὑτελής ignobilis *Զանկածն տառապեցուցին: Ոչինչ է մարթ՝ եթէ անկած լինիցի Բանն Աստուծոյ. Յոբ. ՟Ի՟Դ. 9: Հռ. ՟Թ. 6: *Զկարի անկածսն հրամայէ ընդունել. Ոսկ. մ. ՟Բ. 10: *Չէ իբրեւ զմարգարէ ոք անկած, թէ նախ առնուցու, եւ ապա տացէ. Ոսկ. ես.: *Անկած հարս եւ հաւս ունէին. Ոսկ. մ. ՟Գ. 5: *Անկածք ʼի պատուէ. Վեցօր. ՟Գ: *Յիշխանութենէ պատուոյ անկած էր: Թէ եւ կարի ʼի մտաց անկած էր. Լաստ. ՟Գ. ՟Ի՟Բ: *Անկածն մեղօք: Փոքունց եւ անկածից: Հզօրն յանկածէ (կամ յանկարծէ) պատկառէ. Նար. ՟Ձ՟Բ. ՟Կ՟Թ. եւ Մծբ.: *Արիաբար հաստատէին զինուք յանկածն պարսպին. Շ. եդես.: գ. ԱՆԿԱԾ. գ. Աւար անկեալ. կապուտ կողոպուտ անկելոցն. *Բազում ինչ յանկածէ պատերազմին պարգեւեաց. Խոր. ՟Ա. 11: եւ ՟Բ. 22: ԱՆԿԱԾ. Ըստ յարմարութեան յն. եւ լտ. ձայինց՝ Դի անկեալ. գէշ. լէշ πτῶμα cadaver. *Ուր անկած է, անդ են եւ արծուիք. Ոսկ. խչ.: *Ուր անկածն է, անդր եւ արծուիք ժողովեսցին: Անկած կոչէ զմարմինն յաղագս մահուն. վասն զի թէ ոչ էր անկեալ, մեք ոչ կանգնէաք. Մեկն. ՟ա. կոր.: *Զմարմին իւր անուանէ գէշ եւ անկած. Երզն. մտթ.: *Ինքն Տէրն զմարմինն ʼի գէշ առակեաց վասն չարչարանաց խաչին, եւ ʼի գերեզմանի դնելոյն. այլ եւ անկած ասի ըստ այլոց, զի անկաւ նա ʼի բնութիւնս մեր խոնարհագունիւքն. Տօնակ.: *Ուր անկած թագաւորական է, անդ եւ զօրք գումարին. Ոսկիփոր.: ԱՆԿԱԾ. որպէս անկուած, հիւսուած. անկուածոյ ինչ եւ ընդելուզեալ. եւ ոստայն. ὔφασμα textura ... *Անկած լանջատեսիլ եւ ʼի վերայ պատմուճանի՝ նշանակ երկնի: Սարդ իբրեւ կատարեսցէ զանկածսն, ըստ միջոցի տեղւովն իբր ʼի կիտի դարանամուտ լինի. Փիլ. քհ. եւ Փիլ. լիւս.: ԱՆԿԱԾ ԱՐԾԻՒ. ռմկ. ընկած արծիւ. Աստեղատուն արծուոյ՝ աներեւութացեալ եօթնեակ մի ʼի կարի մերձաւորութենէ արեւու, եւ անդրէն ʼի հեռանալն փոքր մի ʼի վեր երեւեալ. *Ի դեկտ. ՟Ժ՟Դ. օրն ելնէ այն աստղ, որ թարգմանի ընկած արծիւ: Յեօթն օրն ընկնի անկած արծիւն. Վստկ. ՟Ծ՟Զ: Տե՛ս եւ ԱՆԿԱՍՏԵՂ: