- ՇԱՐԱԳԻՐ
- (գրի, րաց.) NBH 2-0468 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 13c ա.գ. συγγραφεύς conscriptor, scriptor, auctor. Շարագրօղ. շարագրօղ գրոց. մատենագիր. վիպագիր. հեղինակ. *Համառօտէ շարագիրն, եւ ոչ մի ըստ միոջէ պատմէ. Ոսկ. գծ.: *Թէ չէր մեկնիչ սուրբ մատենին ղուկասու մեծ շարագրին. Կիւրղ. ղկ.: *Քերականութիւն է հմտութիւն (բանից՝) որք ʼի քերթողացն եւ ʼի շարագրաց իբրու բազում անգամ ասացելոց. Թր. քեր.: *(Հերոդոտոս) զձեւ շարագրի ցուցանելով՝ իբրեւ հաւաստութեան լինել պատմօղ: Ստութեամբ լի զբանսն համարելի է զշարագիրս. Պիտ.: գ. ՇԱՐԱԳԻՐ. գ. Շարագրութիւն. գրուած. մատենագրութիւն. շարագրած. եւս եւ Նշանագիրք դրոշմեալք. շարադրած բան, եւ տառեր. *Վերծանութիւն է՝ քերթածաց եւ շարագրաց անվթար յառաջբերութիւն. Թր. քեր.: *Նկարագիրդ առակական է, որպէս ամենայն շարագիրք սողոմոնի. զի զմովսէս եւ զեզրաս ոչ գտանեմք այսու շարագրաւ շարագրեալ. Վանակ. յոբ.: *Կարգեալ զվաղնջուցն գրեալ շարագիրս տառիցն. Խոր. ՟Գ. 52: եւ Փարպ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
