ՈԳՈՐԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0503 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ձ. κερατίζω, συγκερατίζω, κυρίττω, -σσω cornum vel cornibus peto, ferio, confligo μάχομαι, καταγωνίζω pugno, certo, conflicto πυκτεύω pugilor, dimico. (ի բառէս Եղջիւր, որ է յայլ լեզուս՝ քէրն, քէրանիա, քէրաս, քօռնու ). Եղջերցել. եղջիւր ածել. եղջերօք կռուիլ՝ հարկանել. խեթկել. բախիլ. մրցիլ. մարտնչել գազանաբար. կոտոշով կռուիլ. ... *Ոգորէիք իբրեւ զցուլս: Տեսանէի զխոյն, զի ոգորէր ընդ ծով եւ ընդ հիւսիւսի եւ ընդ հարաւ: Ոգորեսցի ընդ արքային հարաւոյ. Երեմ. լ. 11: Դան. ՟Ը. 4: ՟Ժ՟Ա. 40: *Դարբին ի տապ բովոց ոգորիցի. Սիր. ՟Լ՟Ը. 29: *Ոչ ընդ փարաւոնի միայն վիճէին (առաքեալք), այլ ընդ սատանայի ոգորէին. Ոսկ. մ. ՟Գ. 3: *Մշակ ընդ տօթ եւ ընդ տապ եւ ըիդ փոշի ոգորի: Ընդ ալիսն ոգորել. Ոսկ. գաղ.: *Ոգորեալ ընդ սուր եւ չարչարանս. Լմբ. տնտես.: *Ոգորել ընդ ցլու, ընդ իշխանս, ընդ տրդատայ. Եւս. քր.: Ագաթ.: *Իբր ընդ ոսոխի ումեմն՝ ընդ անձին յօժարամիտ կամօք ոգորիմ. Նար. ՟Թ: *Ընդ անձին ոգորել: Ինքն ընդ անձին իւրում ոգորէր. Լմբ. ատ. Լմբ. համբ. Լմբ. պտրգ.: