ՈՐՈՏԱՄ

(ացի, ացեալ, տացօղ կամ տօղ.) NBH 2-0535 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c չ. եւ ն. βροντάω tono, intono. Ձայն տալ ի բարձանց ամպովք. որոտ տալ. գոռալ ամպոց կամ իբրեւ զամպս. հնչել երկնից կամ յերկնից. ... *Տէր ել յերկինս, եւ որոտաց: Որոտաց տէր մեծաւ բարբառով ի վերայ այլազգեաց: Տէր յերկնից որոտաց: Որոտայցէ ձայնիւ բարձրութեան իւրոյ: Որոտասցէ հզօրն սքանչելի բարբառով իւրով: Եթէ բարբա՞ռ հանգոյն նմա որոտայցես. եւ այլն: *Եւ այնպէս յերկար որոտացեալ, զի թմրեալ լինէին մարդիկն յահէ անտի. Ագաթ.: *Որ ի վերայ ամպոց որոտայր, նկուն եղեալ գտաւ. Եղիշ. ՟Ե: *Լւոյս ջախջախելոյ մի՛ սաստիկս որոտասցես: Երկնաւոր շնորհօք հոգւոյն որոտացեալ ի վերուստ աստուածային ամպովք: (Հոգին սուրբ) որոտաց յաւետարանս. Նար. ՟Կ՟Զ. եւ Նար. յովէդ.: *Զորգիսն որոտման, որք զհոգեւորսն որոտացին. Ածաբ. պենտեկ.: *Որոտան զիմաստս անքննելիս. Եօթնագր.: