- ՈՒՆԱԿՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 2-0549 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 9c, 12c գ. ἔξις, σχέσις habitus, habitudo, adfectus, status, tenor եւն. Ունելութիւն հաստատուն ի բնէ կամ ստացմամբ եւ սովորութեամբ. վիճակ՝ ձիրք՝ եւ զօրութիւն անյողդողդ. կալումն կամ ընդունակութիւն. Տե՛ս եւ ՈՅՆ՝ ՈՅՆՔ, ՈՒՆՔ. *Տարբեր է ունակութիւն ի տրամադրութենէ վասն տեւողագոյն գոլոյ. Արիստ. ստորոգ.: *Խորշել ի մոլորական ունակութենէ համբակաց. Պղատ. օրին. ՟Բ: *Ունակութիւն սրբազան ընձեռեն, զի մի՛ դարձեալ ի չարէն ըմբռնեսցին: Չարանան՝ բարեաց ունակութեանց եւ ներգործութեանց նուաղութեամբ. Դիոն. եկեղ.: *Ունակութիւն է որպիսութիւն յարամնայ. Մաքս. ի դիոն.: Իսկ յասել Դիոն. *Առ մեր խոնարհութիւնս միացեալ անշփոթ, ամենակատար ունակութեամբ». ասէ մաքս. *Ունակութիւն աստանօր ոչ որակութեան իրիք յարամնայի է նշանական, այլ ըստ ունելոյ յարաձգութեան, այս ինքն կալման»: *Եւ ոչ մի ունակութիւն կալուածոց անձին իւրում ծնանի, այլ այնմ որ ունին. Փիլ. լին. ՟Գ. 37: *Հակառակ կան միմեանց որպէս ունակութիւն եւ պակասութիւն: Ունակութիւնք քան զպակասութիւնս յառաջագոյն են, եւ ի բաց բարձօղք ունակութեանցն՝ պակասութիւնք. Առ որս. ՟Գ: *Ունայնացելոյ ի բարելաւութեանցն ունակութենէ: Ըստ ունակութեան եւ շնորհաբաշխութեան հաւասարապէս հօր եւ որդւոյ (հոգին սուրբ). Շ. հրեշտ. եւ Շ. թղթ.: *Ըստ ունակութեան ցաւոցն ի մարդասէր բժշկէն զառողջութեան դեղս ընկալցի (այս ինքն ունողութեան, կամ որպիսութեան): Հիւանդութիւն՝ նուազութիւն է ունակութեան մարմնոյ: Դոյզն ունակութիւն ողջութեան. Դիոն. ածայ.: *Զմեղացն ի մեզ ունակութիւնս. Նանայ.: *Զքնոյն ունակութիւն ծանեաք. Յհ. իմ. երեւ.: *Յունակութիւն լըսարանին՝ տպաւորեա՛ զբան սուրբ տառին (այս ինքն յընդունարան կամ յըմբռնողութիւն4): Սակաւ է սա քանակութեամբ, բայց յոքնախումբ ունակութեամբ (պարունակեալ իմաստիւք). Յիսուս որդի.: ԶՄԻՄԵԱՆՍՈՒՆԱԿՈՒԹԻՒՆ, ԶՄԻՄԵԱՆՍԿԱԼՈՒԹԻՒՆ. Տ. ՄԻՄԵԱՆՑ, եւ այլն:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.