ՈՒՐԱՑՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 2-0559 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c գ. ἅρνησις, ἁπόβασις negatio, recusatio παράβασις praevaricatio, transgressio. Ուրանալն. ուրացումն. յուրաստն լինել. հաւատադրժութիւն. եւ Ժխտումն. եւ Բացասութիւն. հրաժարումն. ինքեար. տե՛ս եւ ԱՊԵՐԵՒՈՒԹԻՒՆ, ԱՊԱՍՈՒԹԻՒՆ. *Ոյք առնէին զուրացութիւն (կամ զանօրէնութիւնս), ատեցի. Սղ. ՟Ճ. 3: *Ոչ թէ անգիտութիւն միայն են մեղք, այլ եւ ուրացութիւն զաստուած. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 4: *Ընտրեցաք զմահ աստուածպաշտութեամբ, քան զկեանս ուրացութեամբ: Որ ստիպէր չարաչար յուրացութիւն: Ուրացութեամբ փափկանալ յիւրաքանչիւր շինուածս. Եղիշ. ՟Գ: *Մերով ուրացութեամբ ումեք ի հաւատացեալ կապելոցն մի՛ լիցի արձակումն: Խնդրեն յաստուծոյ զմեր վասն աստուծոյ զվախճանն քան թէ զկեալն մեր ուրացութեամբ. Փարպ.: *Եւ ոչ նորա պատիւն յուրացութիւն ելանէ. Սեբեր. ՟Գ: *Որպէս խաւար ապականի ի հասանել լուսոյ, նոյնպէս եւ մեղաւորաց ուրացութիւն կորնչի, յորժամ ծագէ խիղճ մտացն. Եփր. յենովք. եւ Եփր. յեղիա.: *Երկու օրինակ է երդմանն. մի ուրացութեան, եւ միւս՝ խոստովանութեան. արդ երդումն խոստովանութեան լիցի, եւ մի՛ ուրացութեան. Մխ. դտ.: *Փոխանակ ուրացութեանն (կամ հրաժարութեանն) ի սատանայէ. Սարգ. ՟բ. պ. ՟Ա: *Մակբայ ուրացութեանն կամ ապերեւութեան. չէ՛, ո՛չ, ոչ իւիք, ոչ միով իւիք. եւ ապասութեան, մի՛, մի՛ իւիք, մի՛ եզով իւիք. Թր. քեր.: