- ՉԱՐԱՐԱՐ
- (ի, աց.) NBH 2-0570 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c ա. κακεργέτης, κακοποιός, κακούργος maleficus, malignus, perniciosus. Որ առնէ չարիս այլոց. չարագործ. *Հրեշտակաց՝ յապականիչս եւ ի չարարարաց բազմութիւն սաստել. Դիոն. թղթ.: *Զչարարարաց զչարութիւն լուծանել դատաւորք երկիւղիւ կարեն. Փիլ. նխ. ՟ա.: *Հատուցանող բարերարացն բարիս, եւ չարարարացն չարիս: Զչարարարս, զբարերարս. Ագաթ.: Ժմ.: *Ես ոչ թէ չմեղադրեմ միայն չարարարաց մերոց, այլեւ բարերարս անուանեմ զնոսա: Խնդրէ չար առնել չարարարաց իւրոց. Վրք. հց. ՟Բ. ՟Գ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.