ՉԱՒԱՏԱՄ

(տացեալ.) NBH 2-0572 Chronological Sequence: Early classical, 12c չ. Ոչ հաւատալ. անհաւատ կամ անհաւան գտանիլ. *Եթէ ինձ, ասէ, չաւատաս, գոնէ առնն հաւատա՛. Ոսկ. մ. ՟Ա. 4: *Զորս գեհենիւ դատապարտէ՝ զչաւատացեալսն ի նոցանէ (կամ չաւատացեալն ի նոցանէ). Շ. խոստ.: ՉԱՓ 6