- ՊԱՏՈՒԵՄ
- (եցի.) NBH 2-0620 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c ն. τιμάω honoro, veneror, aestimo. Պատիւ տալ. մեծարել. յարգել. ... *Պատուեա՛ զհայր քո եւ զմայր քո: Պատուեա՛ զտէր ʼի քոց արդար վաստակոց: Որ պահէ զտէր իւր, պատուեսցի: Պատուեցէք զիմաստութիւն: Զայնը ժամու զմեռեալ մարդն՝ այժմ իբրեւ աստուած պատուեաց. եւ այլն: *Եթէ մարդիկ յորժամ պատուին՝ փոխանակ պատուեն, ո՛րչափ եւս առաւել աստուած՝ որ առանց պատուելոյ իսկ զայն առնէ. Ոսկ. եփես.: *Ըստ կարգի պատուեցեր վասն ալեացդ. Եղիշ. ՟Ը: *Թողեալ զպարգեւսն չպատուելեացն զհարս՝ զահագին պատիժս չպատուելեացն դնէ. Ոսկ. մ. ՟Բ. 26: *Որ պատուէ զխաչն քրիստոսի, զնոյն ինքն պատուեալ լինի զքրիստոս. Յհ. իմ. պաւլ.: ՊԱՏՈՒԵԼ. որպէս Մեծ վարկանել. լաւ համարել. պաշտել. *Զխաղաղութեան օրէնսն պատուէր. *Համարձակ պատուելով շամիրամայ զախտն. Խոր. ՟Ա. 14 4
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.