ՊԱՏՈՒԻՉ

(ւչի, չաց.) NBH 2-0620 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c ա. Պատուօղ. մեծարիչ. *Յղեաց զնա յագարակ իւր՝ արածել զխոզս. վասն զի այսպէս պատուեն դեւք զպատուիչս իւրեանց: Պատուիչքն կարիցեն մերձենալ առ աստուած. Ոսկ. ղկ. եւ Ոսկ. ես.: *Բարւոք էր պատիւն, այլ ոչինչ արժանի ըստ պատուիրանին՝ պատուըչացն պատիւն. քանզի ոչ եթէ ըստ իւրում արժանաւորութեանն խնդրէ աստուած պարգեւս ʼի մարդկանէ, այլ բաւականի պատուողացն. Սեբեր. ՟Ժ՟Ա: *(Միաշաբաթն) օր սուրբ եւ փառաւոր՝ պատուիչ յարութեան քրիստոսի. Վրդն. ծն.: