- ՊԵՏՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 2-0646 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c գ. Պետ գոլն. իշխանական գլխաւորութիւն. տէրութիւն եւ առաջնորդութիւն յո՛ր եւ է կարգի. որպէս յն. ἠγεμονία, τὸ ἠγεμονικόν imperiu, ducatus եւն. *Չուեսցեն իւրաքանչիւր զհետ միմեանց ըստ պետութեան. Թուոց. ՟Բ. 17: *Հոգւով պետութեամբ քով (կամ պետութեան քո) հաստատեա՛ զիս. Սղ. ՟Ծ. 14: *Տէրն՝ պետութեան անուն է, եւ քրիստոսն՝ աստուածութեան. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2: ՊԵՏՈՒԹԻՒՆ. Իշխանութիւն արքայական, եւ դատաւորոկան. որպէս յն. ἑξουσία potestas, potentia, principatus, magistratus τυραννία tyrannia, dominatio, imperium. *Տանիցին զձեզ ʼի ժողովուրդս, եւ ʼի պետութիւնս եւ յիշխանութիւնս: Առ ʼի մատնել զնա պետութեան եւ իշխանութեան դատաւորին: Իշխանութեանց եւ պետութեանց հնազանդ լինել. Ղկ. ՟Ծ՟Բ. 11: ՟Ի. 20: Տիտ. ՟Գ. 1: *Հասանէր ʼի վերայ ամենայն երկրի յամենայն պետութեանցն եւ զօրութեանցն. ՟Ա. Մակ. ՟Ա. 4: *Զպետութիւն սիրացւոց՝ ասորեստանեայք ունէին: Կալաւ զպետութիւն: Քակէր զպետութիւն ասորեստանեաց. Եւս. քր. ՟Ա: *Անկանելոց է յիշխանութենէ եւ ʼի պետութենէ իւրմէ, որ աստուածանալն անձամբ կամեցաւ. Եզնիկ.: ՊԵՏՈՒԹԻՒՆ, թիւնք. Անուն միոյ յիննեակ դասուց հրեշտակաց, այն է եօթներորդ ʼի վերուստ ʼի վայր, եւ երրորդ ʼի ստորէ ʼի վեր. (որպէս յն. ἁρχή principatus. կամ ἑξουσία potestas. որ ի սուրբ գիրս անխտիր դնին որպէս Պետութիւնք կամ իշխանութիւնք.) *Նստոյց ընդ աջմէ իւրմէ յերկնաւորս՝ ʼի վերայ ամենայն իշխանութեան եւ պետութեան: Զի յայտնեսցի արդ իշխանութեանց եւ պետութեանց՝ որ յերկինս են: Եթէ աթոռք ... եթէ պետութիւնք. Եփէս. ՟Ա. ՟Գ. Կող. ՟Ա. 16: *Երկնայնոցն պետութեանց եւայլն. Դիոն. երկն. ստէպ: *Դասք անմարմնոցդ պետութեանց, հրեշտակապետըք բարձրութեանց: Գերագոյն էին պետութիւնք վերին, հրեշտակապետք երկնաւորք, հրեշտակապետք երկնաւորք, եւ հրեշտակաց զինուորութիւնք, պետութիւնք բարձրացեալք ʼի քահանայապետութիւն երրորդ. Ժմ.: Շար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.