- ՊՈՒԵՏԷՍ
- (տի, տեայք, տեայց, տէից.) NBH 2-0660 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 11c, 13c գ. ՊՈՒԵՏԷՍ ՊՈՒԵՏԻԿՈՍ. որ եւ ՊՈՒԷՏ. Բառ յն. ποιητής poeta. (գրի եւ ՊՒԵՏԷՍ, ՊՒԷՏԷՍ, ՊՒԷՏԻԿՈՍ). Բանաստեղծ. բանահիւս. քերթող. կերտող, չափաբան. պէյիտ գրօղ, խօսօղ, երգօղ. ... *Դինարքոս պւետէս, ոչ հռետորն: Կինեթոն ղակեդմոնացի պւէտէս: Ստիսեքորոս պւետէս: Պանիասոս պւետէս: Սափփով եւ աղկէոս պւետեայք. Եւս. քր. ՟Բ. ստէպ: *Ոչ իմաստութեամբ պւետէից ավետարանեցի ես ձեզ. Եփր. ՟ա. կոր.: *Զուր են առասպելքն պւետիկոսին. Եւս. քր. ՟Բ: *Որպէս ոք ուստեք ʼի պւետիկոսացն ասաց զճշմարիտն, կրթութիւն գործոյ օգտակար է. Նախ. գծ.: *Տաղասացութիւնս գովասանական առնել ըստ սովորութեան պուետիկոսաց. Մագ. ՟Ծ՟Դ: Լայնաբար՝ որպէս իմաստասէր, կամ իմաստուն. *Զոր պուետիկոս կոչեն, որ է փիլիսոփայ, թարգմանի էակաց իսկից դիտող. Վանակ. հց.: *Զայս՝ պուետիկոս ոմն բարեշնորհ՝ արգահատէր ընդ սողոմոնի. Նար. ՟Խ՟Զ: *Պորփիւրիոս պուետէս. Վրդն. պտմ.: *Առ նոսա լցաւ իմաստնոյն պուետիկոսի բան հաւատարիմ. Յհ. կթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.