- ԱՆՃԱՃԱՆՉ
- (ի, ից.) NBH 1-0197 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c, 12c ա. ἁφεγγής, ἁλαμπής splendore vel lumine carens Անմասն ʼի ճաճանչից. աննշոյլ. անլոյս. նսեմ. մթագին. ... *Ընդ անճաճանչ յիմարութեան առագաստաւ. Իմ. ՟Ժ՟Է. 3: *Անճաճանչ խաւար. Ոսկ. հռ.: Դիոն. երկն.: Շ. հրեշտ.: *Անճաճանչ անգիտութիւն, կամ չարութիւն: Ուսուցանելով հրաժարել յանճաճանչիցն՝ ʼի լուսաւորականսն ածել. Դիոն. եկեղ.: *Անճաճանչ ʼի ծագմանէ աւետարանական լուսոյն մնացաք. Ասող. ՟Գ. 21: *Երկար ժամանակաւ անճաճանչ լինիմ ʼի լուսոյ. ՃՃ.: *Եւ անճաճանչ խաւարային, իբրեւ ըզտուն գոլով մըթին. Յիսուս որդի.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.