ՎԱՐՁԱՒՈՐ

(ի, աց.) NBH 2-0796 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c գ. ՎԱՐՁԱՒՈՐ. μίσθιος, μισθώτηος, ἕμμισθος mercenarius, merce conductus. որ եւ գրի որպէս ռմկ. ՎԱՐՁՈՒՈՐ. Վարձկան. վարձական. վարձեալ մշակ. ʼի վարձու մտեալն ʼի ծառայութիւն եւ յաշխատութիւն ինչ. *Գնաց տուբի խնդրել վարձաւոր (կամ վարձուոր): Զազգատո՞հմ իմ խնդրես, թէ վարձաւոր (կամ, եթէ վարձուոր), որ երթայցէ ընդ որդւոյդ քում. Տոբ. ՟Ե. 5. 16: *Վարձս վարձաւորաց հատուցանել. Պղատ. օրին. ՟Ե: *Գիտնականն՝ վարձաւոր է աւուր, եւ վաստակաւորն՝ յուսով սպասէ վարձուցն. Եւագր. ՟Ծ՟Դ: *Եկն Աբարիս ʼի դելփէ, եւ վարձաւոր եղեւ ապողանի, եւ ուսաւ ʼի նմանէ զդիւութիւն եւ զհրամանաբանելն. Նոննոս.: *Վարձաւոր մշակացն վարձ. Մխ. դտ.: *Վարձաւորս առաջի շրջեցուցանել: Սատարքն վարձաւորք վաստակեսցեն յայգւոջ անդր: Մշակք չարք, վարձաւորք վատք. Մծբ. ՟Ժ՟Թ: ՎԱՐՁԱՒՈՐ. Որ ինչ լինի վարձուք. վարձային. *Վարձաւոր է սոցա պաշտոնն, եւ ոչ անկաշառ. Փիլ. իմաստն.: