- ՎԻՇՏ
- (վշտի, աւ, իւ, ով, տաց, ից, օք, իւք.) NBH 2-0824 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c գ. ὁδύνη dolor κίνδυνος periculum, discrimen συμφορά calamitas τιμορία vexatio πόνος labor πάσχειν patiri, passio եւ այլն. Հակառակն ձայնիս Հեշտ: Խիստ ինչ անցք. խոշտանգանք. տառապանք. նեղութիւն. ցաւ. վտանգ. տագնապ. կիրք. աղէտք. ճիգն. երկունք. ... *Ընդ հանել ոգւոյն՝ կոչեաց զանուն նորա որդի վշտաց իմոց: Մոռացոյց ինձ աստուած զամենայն զվիշտս իմ, եւ զամենայն վիշտս հօր իմոյ: Վիշտք դժոխոց պաշարեցին կամ գտին զիս: Առ վշտի բռնութեան ծառայէին: Առ վշտին ոչ բանայ զբերան իւր: Վիշտս ʼի գետոց, վիշտս յաւազակաց եւ այլն: Ի մեծամեծ վշտացս ապրեալքս յաստուծոյ: Ոչ թեթեւ վիշտ պատերազմի. եւ այլն: *Վասն տրտմութեանս հասանելոյ ʼի վշտի էի. Զենոբ.: *Առ վշտի դիմաց գալ (անառակ որդին) ... թէպէտեւ առ վշտի եւ առ կարիս դիմիցեմք առ նա. Ոսկ. ես.: *Վիշտքն անցանեն, բայց աւետիք երանութեան կան մնան միշտ: Ժամանակեան վշտօքս զանժամանակեան երանութիւնսն ժառանգեսցուք: Ամենայն փափկութիւն հայոց եհաս ʼի վիշտս վտանգի: Առ վշտի վտանգին: Միշտ ʼի վշտի մաշեն զանձինս իւրեանց. Յճխ.: Եղիշ.: Յհ. կթ.: Խոսր.: *Եւ անտի բազում վիշտք ʼի վշտաց հասանէին ազգին հրէից: Անտանելի վշտով լցեալ: Ցաւեցուցանօղ վշտաւ դատէ միշտ (խիղճ մտաց): Բազում վշտիւք պարտ է մեզ մտանել յարքայութիւն աստուծոյ. Եւս. քր. ՟Բ: Ճ. ՟Ա.: Տօնակ.: Վրք. հց. ՟Ժ՟Ե: *Ո՞վ ոք գոնէ սակաւ ինչ մասն զայսպիսի վիշտս վշտացաւ. Ոսկ. եբր.: *Զինքեանս պատճառս իւրեանց վշտիցն լինել. Բրս. չար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.