ՎՆԱՍԱԲԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 2-0828 Chronological Sequence: 13c ն. αἱτιῶμαι criminor, accuso, culpo, incuso. Վնասակար ցուցանել. զվնասնյառաջ բերելով՝ ամբաստանել. պարտաւոր առնել. *Ոչ զսոսա ամբաստանելով եւ սրամտութեամբ յիշէ, եւ ոչ վնասաբանէ ինչ: Պարզաբար յափշտակել ամաչէին՝ ոչինչ ունելով վնասաբանել: Ասէին՝ թէ ʼի մովսէս վնասաբանէ (կամ վնասաբան է): Սովորական բարուքն իւրեանց՝ յիրսն որ յաղագս կայսեր էին, զնա վնասաբանէին: Այս իսկ վայել էր պօղոսիս մաքրութեան, ոչ ունելով դատաւորին՝ թէ զի՛նչ վնասաբանեսցէ վասն նորա. Ոսկ. գծ.: