ՏՀԱՃ

(-) NBH 2-0881 Chronological Sequence: Early classical, 6c ա. δυσάρεστος morosus. Որ ոչ դիւրաւ հաճի ընդ իրս. տժգոհ. ... *Ամենեւին իսկ տհաճ է ազգ մարդկան, եւ տրտնջող եւ քրթմնջող: Զհիւանդս չարախտս տհաճս առ աղբիւր ջուրց տանիցի. Ոսկ. ես.: ՏՀԱՃ ԼԻՆԵԼ. որ եւ ՏՀԱՃԵՄ, ՏՀԱՃԻՄ. δυσαρεστέω improbo κατηγορέω accuso. Չհաճիլ. չհաւանիլ. դժկամիլ. տհաճիլ. *Տհաճ լինի, դարձուցանէ զերեսս. Սիր. նոր. ՟Ի՟Ա. 18: (հինն. Չթուեցաւ նմա հաճոյ:) *Եւ ոչ ʼի վերայ միոյ տհաճեղեալ: Երեւեցաւ տհաճ լինել վասն առաջնոյն կանանց: Գիտակցեալ՝՝ թէ տհաճ է (կամ տհաճէ) ընդ բնակիչս աշխարհին հայրն. Փիլ. լին.: *Զբազումս իսկ տեսանեմ, զի տհաճին (կամ տհա՛ճ են) ընդ աստուծոյ երկայնամտութիւնն. Ոսկ. եփես.: