ՏՀԱՃԵՄ

(-) NBH 2-0881 Chronological Sequence: Early classical, 6c - ՏՀԱՃ ԼԻՆԵԼ. որ եւ ՏՀԱՃԵՄ, ՏՀԱՃԻՄ. δυσαρεστέω improbo κατηγορέω accuso. Չհաճիլ. չհաւանիլ. դժկամիլ. տհաճիլ. *Տհաճ լինի, դարձուցանէ զերեսս. Սիր. նոր. ՟Ի՟Ա. 18: (հինն. Չթուեցաւ նմա հաճոյ:) *Եւ ոչ ʼի վերայ միոյ տհաճեղեալ: Երեւեցաւ տհաճ լինել վասն առաջնոյն կանանց: Գիտակցեալ՝՝ թէ տհաճ է (կամ տհաճէ) ընդ բնակիչս աշխարհին հայրն. Փիլ. լին.: *Զբազումս իսկ տեսանեմ, զի տհաճին (կամ տհա՛ճ են) ընդ աստուծոյ երկայնամտութիւնն. Ոսկ. եփես.: