- ՓԱՅԼԱՏԱԿՈՒՆՔ
- (կանց.) NBH 2-0929 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c գ. ἁστραπή, ἁστραπαί fulgur, fulgura. Յոքնականն բառիցս Փայլատակն, եւ Փայլակն. (զի ոչ լինի ասել փայլակունք. ) փայլակներ. ... *Ձայնք եւ փայլատակունք: Յաճախեաց զփայլատակունս իւր, եւ խռովեցոյց զնոսա: Գնասցեն նետք կորովիք փայլատականց (այսինքն շանթք փայլական), եւ իբրեւ ʼի լայնալիճ աղեղանէ յամպոցն ոստիցեն ʼի նպատակս. եւ այլն: *Փայլատակունք ոչ եթէ այլուստեք են, եթէ ոչ ʼի բնութենէ հրոյ: Ոչ զփայլատականց եւ ոչ զորոտմանէ, եւ ոչ զխաւարէ ճառէ: Որք արժանիեն փայլատականց, եւ կայծականց: Փայլատակունս, եւ շանթս հրացեալս. Եզնիկ.: Մանդ.: Եւս. քր. ՟Ա: ՓԱՅԼԱՏԱԿՈՒՆՔ. φέγγος splendor λαμπάς fax. (իսկ իտ. lampa փայլակն. ) ἅνθραξ carbo (որ եւ ԿԱՅԾԱԿՆ, իբրու կայծ.) μαρμαρυγή splendor vibrans. Փայլմունք. շողիւնք. ցոլք լուսոյ. ճառագայթք. կածկըլտուք, կայծեր: *Կայծակունք թօթափէին ʼի նոցանէ իբրեւ ʼի փայատականց պղնձոյ: Ի փռնչելոյ նորա փայլատակունք հատանին: Փայլատակունք հատան ʼի նմանէ: Ճառագայթք հատանէին իբրեւ ʼի փայլատականց հրոյ. եւ այլն: *Ճառագայթատեսիլ լուսով շուրջանակի փայլատակունս ընդունել: Որպէս զճառագայթս իսկ զգեցեալ այնպէս պայծառագոյն առնէ, ոչ յերկիր ծագեալ զփայլատակունս, այլեւ քան զերկինս ʼի վեր տարածեալ: Բացեալ տեսանելեացն՝ փայլատակունս արձակէր լուսոյ. Փիլ. լին. ՟Գ. 43: Ոսկ. մ. ՟Ա. 15: Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11: *Ի դուրս ոստչէին քաջ զրահաւորք որպէս ʼի փայլատականց ճառագայթք: Փայլատակունք ʼի մերկապատեան վաղակաւորացն բազմութենէ հատանէին. Խոր. ՟Գ. 37: Յհ. կթ.: ՓԱՅԼԱՏԱԿՈՒՆՔ. κεραυνός fulmen. Շանթք, կայծակունք. կայծակներ. ... *Կազմէր փայլատականց նմանութիւնս: Ի տուն նորա փայլատակունք տեղացին, եւ նա խարաշատեալ սատակէր: Ներոնի մինչդեռ սեղան առաջի կայր՝ փայլատակունք անկան ʼի վերայ. Եւս. քր.: *Զմտա՛ւ ած, ո՛րչափ բարկութեան, քանի՛ փայլատականց (արժանի) գործս գործեմք. Ոսկ. մ. ՟Բ. ՟Ժ: Տե՛ս եւ ԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.