- ՓԱՐԳԱՍՏ
- (-) NBH 2-0936 Chronological Sequence: Early classical մջ. Ի բա՛ց տար. քա՛ւ լիցի. ո՛չ իւիք. հա՛շա. (կայ եւ պրս. փէքէթ լծ. ընդ պարկեշտ. ) որպէս թէ՝ ձայն հրաժեշտ տալոյ պարկեշտութեամբ յանարժան բանից. *Զծոցն հայրենի թափո՞ւր թողոյր. ոն անդր, փարգաստ, քա՛ւ լիցի: Նա ո՛չ պարտէր ինչ պատիժս. օ՛ն անդր, փա՛րգաստ. Սեբեր. ՟Է. ՟Թ: *Ոչ միայն զԱստուծոյ, փա՛րգաստ, այլեւ ոչ սիրելեաց Աստուծոյ այսպիսի ինչ համբաւք համբաւէին. Ոսկ. ես.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
