- ՓՈՒՏ
- (փտոյ, եւ ի, ից.) NBH 2-0959 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 11c, 12c, 13c, 14c գ. σηπεδών putredo. Փտութիւն նեխութիւն. մասն փտեալ. (լծ. լտ. փիւդրէտօ. յն. դիփէ՛տօն.) փտտածը, փտտած կտորը. ... *Ի խորոց կտրեցից զվէրն զվէրն, եւ ապրեցուցից զձեզ ʼի փըտոյն: Զփուտն հանցէք: Մաշէ զվէրսն, ուտէ զփուտն: Երկաթ գործւոյն զփուտն եւ զթարախն արգելու: Հատանիցէք զթարախ վերին, որ զփուտ գործէ ʼի ներքս: Այրումն իջանէր, եւ ջերմն ցածեաւ, եւ փուտն խարեցաւ. Ոսկ. մտթ. Ոսկ. ղկ. Ոսկ. յհ. Ոսկ. փիլիպ.: *Իբրեւ զթարախ եւ զփուտ ʼի երեւեալ: Եթէ ոք կոչէ զնոսա (զհերետիկոսս) փուտեկեղեցեացն քրիստսի, ոչինչ մեղանչէ. Բրս. հց.: Վեցօր. ՟Բ: *Կէսքն զփուտն հարկանեն, եւ կէսքն զմիսն ածեն. Կիւրղ. ղեւտ.: *Փուտ ինչ իցէ ʼի ներքս: Յոգիսն իցէ փուտն. Ոսկ. ՟բ. տիմ.: *Ածէ այնուհետեւ ʼի վերայ զխոր վիրին հատածն, զի զփուտն հարկանիցէ: Բժշկեալ ինչ յորժամ ոչ դրամանեսցի, փուտն ʼի ներքս գործէ. Ոսկ. ես.: *Յորժամ տեսանիցէ ʼի մարմինն փուտ, երկաթ ʼի գործ արկանէ, եւ զփուտն ʼի զատ հատանէ: Յապականեալ մարմնոյ զփուտն հատանել ընկենուլ պարտ է: Անտի ծնանին ամենայն ցաւք, ʼի ցաւոցն փուտ գործին. Սեբեր. ՟Է: Ոսկ. եւ Գէ. ես.: Լմբ. պտրգ.: ա. ՓՈՒՏ. ա. σηπτός, σαπρός putridus, putris, putidus. Փտեալ. հնացեալ. ցեցակեր. նեխեալ ապականեալ. յոռի. անպիտան. փտած. ... (լծ. լտ. փուդրիս եւն.). *Համարի զերկաթ յարդ, եւ զպղինձ իբրեւ զփայտ փուտ. Յոբ. ՟Խ. 18: *Փայտ փուտ ո՛չ չար եւ ո՛չ բարի ումեք կարէ առնել. Պիտառ.: *Փուտք եւ պատառեալ տիկք: Զփուտն եւ զանբժշկելին ʼի բաց հանցէ: Ապականացու եւ փուտ բնութիւնք են՝ որ յերկրի աստ են: Փուտ կառք է ամբարտաւանութիւն, եւ որ ելանէ ʼի վերայ՝ յանկարծակի խորտակի ʼի վայր. Առ որս. ՟Դ: Գէ. ես.: Վրդն. ծն.: Վրք. հց. ՟Ժ. ձ: Իսկ իբր գ. եւ ա. անխտիր ասի. *Բժիշկ յայնժամ բուժէ զմարմինս, յորժամ զփուտսն հանիցէ: Ապա լիցի խոր խաղաղութիւն ʼի բաժանեալ փտից անհաւատիցն. Երզն. մտթ.: ՓՈՒՏ. որպէս ռմկ. փուճ. եւ փիճ, Անհարազատ. νόθος adulterinus. *Բազմածնունդ բազմութիւն ամպարշտաց անպիտան լիցի, եւ ʼի փուտ շառաւեղաց մի՛ տայցէ արմատս ʼի խոր. Իմ. ՟Դ. 3: *Որք թէպէտ ժամանակօք եւ ծննդովք բազմանան, փուտք են եւ զաղփաղփունք. Նախ. իմ. (որ հայրին եւ ʼի ՟Ա նշ.): Կամ որպէս Փուղձ. *Առնեն կարծրագոյն (կաւ) զլոյծն, եւ երեւի հաստ փուտն. Սեբեր. ՟Դ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.