ԱԿԱՍՏԱՆ

(յակաստանի.) NBH 1-0023 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c, 13c գ. Ամրութիւն. հաստատութիւն. աստութիւն. անքոյթ կայք իբր յապաստանի. ապահով վիճակ. կարգ եւ պայման յանկաւոր եւ անայլայլակ: Վարի ընդ բայս՝ Կալ, կացուցանել, ունել, պահել. (յորս ըստ յն. ասի, կալ մնալ ուրեք. պինդ ունել եւ այլն): *Յորժամ ոք ʼի հաւատոյն անկանիցի, չկարէ կալ յակաստանի, այլ կոծի ծփի, մինչեւ ընկղմեսցի: Չկայր երբէք յակաստանի: Ապա թէ անձրեւ ʼի դիմի հարկանիցի, չկայ յակաստանի: Առանց սորա ոչ կարէ կալ յակաստանի. Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ե: Եզնիկ.: Սեբեր. ՟Դ: Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է: *Ե՞րբ լինիցի այնպիսի ժամանակ ʼի դէպ՝ զկին յակաստանի կացուցանելոյ: Իբր յակաստանի իմն կացուցանէր, զի մի՛ հպարտասցի. Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.: *Եւ այն եւս ոչ կարաց ունել զնոսա յակաստանի: Սակայն եւ այնու ոչ կալաւ զքեզ յակաստանի. Ոսկ. մ. ՟Ա. 17: Ճ. ՟Թ.: *Զոմանս հաւանողականաւ, իսկ զոմանս բռնաւորականաւ կարդաւ ջանայր պահել յակաստանի. Յհ. կթ.: (Իսկ Հին բռ. *Ակաստան. կարգ, կամ ճանապարհʼʼ:)