ԱՊԱՍՏԱՆ

(ի, աց կամ ից.) NBH 1-0273 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c գ. (իբր Ապահովաստան, կամ ապա հուսկ յետին կայարան). καταφυγή, φυγαδευτήριον refugium Ապաւէն. տեղի ամրութեան. կամ պատսպարան. ապաւինութիւն. յոյս. ակաստան. ... *Քաղաք ապաստանաց: Զվեց քաղաքս ապաստանից: Եղիցին քաղաքքն այնոքիկ ապաստանք: Յամենայն տեղիս ամրութեան ապաստանաց: Ոչ եւս եղիցի ամուր ապաստանի եփրեմի. եւ այլն: *Ամուր ապաստանի. Եղիշ. ՟Գ: *Հալածելոց ապաստան. Անյաղթ բարձր.: *Ի յապաստանն տիեզերաց: Ապաստան յուսոյ. Նար. մծբ. եւ Նար. խչ.: *Ի խնդրել ապաստան. Ագաթ.: *Յոյս ապաստանի իմոյ առ աստուած եդեալ է. Ճ. ՟Բ.: ա. ԱՊԱՍՏԱՆ ա. Ապաստանեալ. ապաւինեալ. վստահացեալ. յեցեալ. համարձակեալ. *Եւ յայս ապաստան՝ կամէի նախ առ ձեզ գալʼʼ. յն. այսու վստահութեամբ. ՟Բ. Կոր. ՟Ա. 15: *Զի յայն ինչ ապաստան (յն. համարձակեալք՝) զամենայն ինչ անխտիր գործիցեմք. Ոսկ. եփես.: *Մինչեւ ʼի սողոբայս ապաստան՝ զասորեստանեաց վիպագրէ. Եւս. քր. ՟Ա: *Ռեբեկա ապաստան յօրհնութիւնսն (իսահակայ) առաքեաց զյակոբ, զի մի՛ զրկիցի. Եփր. ծն.: *Միայն ʼի ձի ապաստան փախուցեալքն զերծան. Մովս. կաղնկտ.: *Յայս անստուերադիր վստահութիւն ապաստան՝ կամ կործանեալս կանգուն: Զերծո՛ զառ քեզ ապաստան ծառայքս քումդ որդւոյ. Նար. ՟Ժ՟Ա. եւ Նար. կուս.: *Մի՛ թողուր զիս ապաստան յանձն, զի ոչ մարմին անմարմնոյ յաղթել: Առ այս ապաստան եւ մայրն՝ զգահերիցութիւնն ընտրէր. Լմբ. սղ. եւ Լմբ. էր ընդ.: *Զի յո՞ ապաստան թողուս. Կանոն.: ԱՊԱՍՏԱՆ. իբր Ասպար. վահան. *Անդ բեկաւ խորտակեցաւ ապաստանն շաւուղ. Ապաստանն շաւուղի՝ որ օծեալն էր իւղով. Եփր. թագ.: ԱՊԱՍՏԱՆ ԼԻՆԵԼ. καταφεύγω, συμφεύγω confugio Ապաստանիլ, ապաւինիլ. եւ Վստահիլ. ... *Ապաստան լինել ընդ թեւօք նորա. Հռութ. ՟Բ. 12: *Ոչ եւս ապաստան լինիցին ʼի փրկիչսն իւրեանց, այլ եղիցին ապաստան յաստուած. Ես. ՟Ժ. 10: եւ ՟Ի. 6: *Որք ապաստան եղեաք բուռն հարկանել զհանդերձեալ յուսոյն. Եբր.: ՟Զ. 18: *Ապաստան լինել ʼի բազմութիւն զօրաց, կամ յահ եւ ʼի սաստ թագաւորին. Ագաթ.: *Յիս ինչ ապաստան յայսմ ժամու դու մի՛ լինիր. Փարպ.: *Յանհնարին իրս ապաստան լինէին. Ոսկ. մ. ՟Գ. 25: Իսկ *Յոգիս ապաստան եղեւ յաշխատութենէ իսրայէլ. Դտ. ՟Ժ. 16. իմա՛ ըստ յն. եւ եբր. նուաղեցաւ ոգին, կամ փոքրկացաւ, ʼի նեղ անկաւ: Եւ ՟Բ. Մակ. ՟Է. 9. *Յոգւոցն պարզել ապաստան եղեւʼʼ. յն. ʼի վերջին շունչն եղեւ: ԱՊԱՍՏԱՆ Է. Յանձնեալ է վստահութեամբ. հաստատեալ եդեալ կայ. ʼի ձեռս է. է ʼի կարի. ա՛նկ է. կա՛ր է. հնար է. *Այժմ ամենայն ինչ ցմեզ ապաստան էʼʼ. յն. ʼի մեզ եդեալ է. Ոսկ. մ. ՟Ա. 14: *Որչափ ինչ յինքեանս ապաստան էր, ջնջէին. Եւս. քր. ՟Ա. *Ոչ է ʼի մարդ ապաստան. Եղիշ. ՟Բ: ԱՊԱՍՏԱՆ ԱՌՆԵԼ. διαφεύγω conffugio Ապաւէն առնել ինքեան. ապաւինիլ. ... *Ապաստան արասցեն կամ առնել զքեզ: Զքեզ ապաստան արասցեն. Ես. ՟Ծ՟Ե. 5: ՟Կ՟Դ. 7: ՟Ծ՟Դ. 15: ԱՊԱՍՏԱՆ ԱՌՆԵԼ. ἑπιτρέπω, καταλείπω committo, relinquo Յանձն առնել. յանձնել վստահութեամբ. թողուլ ʼի կամս կամ ʼի ձեռս. ապսպարել. թողուլ. ... *Ոչ ասաց, եթէ տէր սրբեա՛ զիս, այլ ʼի նա ապաստան արար զիշխանութիւնն: Ի կամս լսողացն ապաստան արար: Ըստ կարին պահանջէ, եւ ʼի բազմին առատանալ՝ ʼի մեզ ապաստան առնէ. Ոսկ. մ. ՟Ա. 25: ՟Գ. 25. 26: *Ցկրտսերն ապաստան առնէին զիրսն արքունիս. Եւս. քր. ՟Ա: *Ոչ ʼի կամս ապաստան զայն արար, այլ՝ հարկ ʼի վերայ եդ. Խոսր.: *Ի ձերդ ապաստան առնեմք քննութիւն: Այսուհետեւ քեզ ապաստան առնեմ՝ զանուն աստուածութեանս մեր յարգել առ մարդիկ: Ի քո խնամս պահպանութեան հովիւն քաջ զհօտս իւր արար ապաստան. Լմբ. ատ. եւ Լմբ. ստիպ.: