- ՔԱՐԱԺԵՌ
- (ի, ից.) NBH 2-0995 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c, 14c գ. ա. ՔԱՐԱԺԱՅՌ ՔԱՐԱԺԵՌ. ὁδούς πέτρας dens petrae եւ πετρώδης , ἁκρότομος petrosus, praeruptus. (ʼի Ժայռ, ժօռ. ռմկ. կեռիք. պրս. զըռս, զուռուս. ատամն ծառքիչ.) Ապառաժ վէմ ցցուեալ՝ որպէս զատամն. վասն որոյ եւ ʼի յն. լտ. կոչի՝ Ատամն վիմի: Իսկ որպէս ա. է Ապառաժուտ. ապառաժ. տե՛ս եւ ԺԱՅՌ. *Քարաժայոք յայսմ կող մանէ, եւ քարաժայռք յայնմ կողմանէ. ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Դ. 4: *Յորժամ քարաժայռք (կամ քարաժեռք) եւ առապարք դիպեսցին վայրքն. Բրսղ. մրկ.: *Քարաժայռքն (կամ քարաժեռայքն) բաժինս ʼի մարմնոյ նորա առնութիւնն: Յեզր քարաժայռ ձորակին: Յամուրս քարաժայռ ձորոյն խորոփեաց տայոց: Փորուած այրի՝ անհամբոյր առ ʼի բնակել սակս քարաժեռ խոժոռութեանն. Յհ. կթ.: *Մերկացուցանել զսուրբնն, եւ քարշել ուժգին ընդ քարաժեռ կոպճուտ տեղիս լանջակողմանցն. Փարպ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.