- ԱՐԲՇԻՌ
- (շռի, ռաց կամ ռից.) NBH 1-0342 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 7c, 8c, 10c, 12c - μέθυσος, οἱνοφλύγων ebrius, vinolentus Արբեցօղ. արբեալ. մոլեալ զհետ ուտելեաց եւ ըմպելեաց. հանգանակող. եւ անառակ. շռայլ. զեղխ. հարբացօղ, հարբած, կերխմոս սիրօղ, մոխօղ, ճամբէ ելած. ... *Հանգանակող է եւ արբշիռ: Ամենայն արբշիռն (կամ արբեցողն) եւ բոզանոցն աղքատասցի. Օր. ՟Ի՟Ա 20: Առակ. ՟Ի՟Գ 21: Մշակ արբշիռն ոչ հասցէ ʼի մեծութիւն: Բարկութիւն մեծ՝ կին արբշիռ. Սիր. ՟Ժ՟Թ 1: ՟Ի՟Զ 11: *Զորովայնամոլութիւն արբշռաց. Յճխ. ՟Ի: *Բարեկարգք միշտ բամբաին յարբշռից իբրեւ ռիշտք. Մխ. առակ. ՟Ժ՟Է. *Ո՛վ արբշիռդ ʼի պարկեշտից. Նար. ՟Ը: *Իսկ մեզ մինչ ʼի ցարբենալ՝ գինուոյն թակոյկք, մանաւանդ թէ՝ եւ առաւել քան զարբեցութիւն՝ արբշռացն. Ածաբ.: *Որ փախչիցի յարբշիռ լինելոյ. Նիւս. կուս.: (Ի բառդ Արբշիռ, Շիռ է արմատ բառիս Շռայլ. ըստ իմիք նոյն ընդ նմին. զի եւ ʼի բանս Ածաբ.: եւ Նիւս. Արբշիռ դնի որպէս յն. անբարեխառն, եւ անառակ:)
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.