ԵՐԱՆԻ

(-) NBH 1-0669 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c մջ. ԵՐԱՆԻ՛ (տր. խնդրով, որ ներգործութեամբ կամ զօրութեամբ.) μακάριος, -ιοι beatus, -ti որպէս թէ՝ Երանելի՛ ասելի է, երանութեան է արժանի. երնե՛կ, երնե՛կ անոր՝ որ .... զի որ ի յն. եւ լտ. ասի, երանելի կամ երջանիկ է այն՝ որ. կամ երանեալք են՝ ոյք, եւ այլն. մեք թարգմանեմք եւ ասեմք հասարակօրէն. *Երանի՛ ամենեցուն՝ ոյք յուսացեալ են ի տէր: Երանի, ում (կամ որում) թողութիւն եղեւ մեղաց: Երանի առն, կամ երանի իցէ առն, որ, եւ այլն. Սղ.: եւ Առակ.: *Երանի՛ աղքատաց: Երանի՛ սգաւորաց: Երանի՛ իցէ ծառայիցն այնոցիկ եւ այլն. Մտթ.: Կամ *Երանի՛ (այնմ) որ խորհի զաղքատն: Երանի՛ (այնոցիկ) ոյք քննեն: Երանի՛ (այնոցիկ) զորս ընտրեցեր. եւ այլն: Դուն ուրեք եւ հյց. խնդրով. *Արդարեւ երանի՛ զազատեալսն ի տրտմութեան տեղւոյ: Երանի՛ զամենեսին: Երանի՛ է զարժանացեալս այսմ պարարման եւ ցնծութեան: Արդարեւ երանի է զայնպիսին. (նոր ձեռ. երանելի՛ է զայնպիսին.) Լմբ. սղ.: *Բայց երանի՛ զանձն իմ էին, թէ բանք իմ աստ դադարէին. Շ. եդես.: ԵՐԱՆԻ, իբր անուն, կամ անուանացեալ. *Բիւր երանի են, որ տան զպտուղն լիապէս». այսինքն երանելի են, կամ երանութեան արժանաւոր. Նար. երգ.: *Որով առաք զերանին». այսինքն զվճիռն՝ երանի՛ որ, եւ այլն. Շար.: ԵՐԱՆԻ ՏԱԼ. μακαρίζω Երանութիւն տալ. այսինքն Երանի՛ ասել. երանել. բարեբախտ համարել. *Ունկն որ լսէր, երանի տայր ինձ. Յոբ. ՟Ի՟Թ. 11: Յառաջ քան զվախճան մի՛ տար երանի մարդոյ. Սիր. ՟Ժ՟Ա. 30. (հին թրգ): *Երանի՛ տամ նմա, եւ երկրին ընդ որ անցանիցէ: Յոյնք երանի ետուն վասն նորա աշխարհիս հայոց. Եղիշ. ՟Ը: *Յիրաւի տացուք քեզ երանի՝ մա՛յրդ յիսուսի. Նար. կուս.: *Երանի՛ տայի անձին (իմում). Փիլ. ՟ժ. բան.: մջ. ԵՐԱՆԻ՛ ԹԷ. մջ. εἵδε, ὅφελον utinam Օ՜շ թէ. իցէ՜ թէ. երնե՛կ թէ, ա՛խ թէ .... բացատրի եւ բառիւքս, Ո՜ տայր. լա՛ւ էր. յանկա՛րծ, եւ այլն. *Երանի՛ թէ ի դժոխս պահէիր զիս. Յոբ. ՟Ժ՟Դ. 13: *Երանի՛ թէ թագաւորէիք. ՟Ա. Կոր. ՟Դ. 8: *Երանի՛ թէ մօտակտուր իսկ լինէին. Գաղ. ՟Ե. 12: