- ԶԳԱՅՈՒՆ
- (յնոյ, ոց.) NBH 1-0725 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c ա. αἱσθητικός sensitivus Զգայական. իբր ունակ զգայութեան. զգացօղ. ըմբռնօղ զզգալիս զգայապէս. *Լուարո՛ւք ինձ կղզիք. հրաւիրէ իբրեւ նշան ինչ զանզգայականսն զգայնոյն. Ոսկ. ես.: *Զզգայնոց եւ անզգայից. Մաշկ.: *Ոչ միայն անմարմնոցն, այլ եւ զգայնոցս հնչել զձայն բերկրանաց. Նար. կուս.: *Յանմարմնոցն եւ ʼի մտաւորացն, որք չափք եւ ցոյցք զգայնոցնեն: Ի վերայ զգայնոց բնութեանցն. Փիլ. ել.: *Զգայուն բարք նոցա. Վեցօր. ՟Թ: ԶԳԱՅՈՒՆ. ἕμφρονος prudens νοητός intelligens, intelligibilis Զգաստ. զգօն. հանճարեղ. իմացօղ. խելամուտ. մտաւոր. խոհական. եւ Իմանալի. *Զի մի՛ ակամայ, այլ զգայուն խորհրդով՝ կամաւոր բարուք գործիցէ զլաւն. Փիլ. ՟ժ. բան.: *Լուեալ ամենիմաստի եւ զգայուն մտաց՝ Մամիկոնեանն Վահանայ. Փարպ.: *Զօրութիւն իմն զգայուն լաւութեանց հաստատեցաւ յԱստուծոյ. Եզնիկ.: *Գայլք զգայունք ... Զգայուն աղաւնիʼʼ. յն. իմացական, կամ իմանալի. Կոչ. ՟Ժ՟Է: ԶԳԱՅՈՒՆ. αἱσθητός sensibilis Զգայական, որպէս զգալի, երեւելի. *Միշտ ծաղկեալ առանց զգայուն գունոց անմարմին գեղեցկութեամբն: Լաբան թարգմանի սպիտակութիւն, լուսոյ զգայնոյ նշանակ: Զգայուն աշխարհս. Փիլ.: *Յամենայն զգայնոցս որոշեցէ՛ք զձեզ. մի՛ զբաղեսցի հոգին ʼի ձեռն զգայութեանց. Անան. ի պետր.: գ. ԶԳԱՅՈՒՆՔ. գ. αἵσθησις sensus Զգայութիւնք. մասունք մարմնոյ քաջ զգացօղք. *Սո՛ւր եւս զգայունս նոքա ունին առ ʼի հոտ քան զմեզ. Վեցօր. ՟Թ: *Որ ինչ ʼի զգայնոց շօշափի կամ զննի կամ ազդի, այն մարմնաւոր է. եւ որ զգայնոց ոչ ազդի, անմարմին. Եզնիկ.: *Գլուխ՝ առաջին է մարմնոյ, ոչ դրիւն միայն, այլ կենօք եւ զգայնօք. Կիւրղ. ծն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.