ԸՆԴՈՒՆԻՄ

(ընկալայ, ընկա՛լ, լարո՛ւք կամ լա՛յք. ընկալեալ.) NBH 1-0775 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c հ. (ʼի Ունիմ, կալայ.) δέχομαι, εἱσδέχομαι, ἑκδέχω, -ομαι (ի διά , եւ ἕχω .) λαμβάνω, ἁναλαμβάνω suscipio, recipio, accipio κομίζω fero, porto եւն. Յինքն առնուլ հաճութեամբ. յանձն առնուլ. հաւանիլ. հաճիլ. ըմբռնել. առնուլ. բառնալ. հիւրընկալել. իրեն կամ իր քովը առնել. ... *Որ ընդունի զձեզ, զիս ընդունի: Խնդութեամբ ընդունին զբանն: Ոչ ընկալան զնա: Ընկալցին զիս ʼի տունս իւրեանց: Ընկալեալ բաժակ՝ գոհացաւ: Զաղաչանսն ընկալաւ: Ընկա՛լ զծառայս քո ʼի բարի: Ընկալարո՛ւք զխրատ նորա: Ընկալցի զնա խաւար: Ի բազուկս իւրեանց ընկալցին զքեզ. եւ այլն: *Վասն սովուն՝ որ ընկալաւ զհրէայսնʼʼ. այսինքն ըմբռնեաց եւ նկուն արար. Եւս. պտմ. ՟Գ. 6: *Ընկալեալ լինի զկենդանութիւն. Եփր. ղեւտ.: ԸՆԴՈՒՆԵԼ. ἁντιλαμβάνομαι իբր Օգնական եւ ձեռնտու լինել: Սղ. ստէպ: ԸՆԴՈՒՆԵԼ Ի ՍՈՒՐԲ ԱՒԱԶԱՆԷ. Կնքահայր լինել. Խոր. ՟Բ. 87: *Ընդունօղ ʼի մկրտութենէ. Դիոն. եկեղ. ստէպ: Գտանի եւ Ընդունեցայ կամ Ընդունեցի, ընդունեա՛, ընդունեալ, եւ այլն, որ առ մեօք է ռամկական: ՃՃ.: Շ. թղթ.: Լմբ. առ լեւոն.: Ոսկ. լս.: Վրք. հց. ՟Է. ՟Ժ՟Զ: Մաշկ.: Վրդն.: Երզն. եւ այլն: Կրկին առմամբ ասի. *Զօտարս ընդունեցէ՛ք, զհիւրս ընկալարո՛ւք. Եփր. ապաշխ.: Որպէս եւ Ընկալնուլ, ընկալնու, ընկալնոյր. ընկալցես: Մագ.: Արշ.: Վրք. հց. ՟Ժ՟Գ: կր. ԸՆԴՈՒՆԻ, նին. կր. այսինքն Ընկալեալ լինի, եւ այլն. *Արծաթ անպիտան ո՛չ ընդունի եւ կամ համբարի ʼի գանձ տէրունի. Նար. ՟Ի՟Զ: *Ոչ ընդունին պատարագք մեր. Մծբ. ՟Դ: *Ընդունէին հիւրք երեկօթիւք: Հիւրք անծանօթք ոչ ընդունէին. Խոր. ՟Բ. 63: ՟Գ. 20: