- ԼՍՈՂ
- (ողի, ղաց.) NBH 1-0906 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c - ԼՍՈՂ կամ ԼՍՕՂ. այն՝ որ լսէ. ունկնդիր եւ անսացօղ. *Ասելով զզարմանալիս լսողաց բան: Զարմանս հրաշից լսողացն. Նար. կ. ՟Ղ՟Գ: *Ձայնես չլսողիս, եւ ոչ սրտմտիս: Փութասցին լինել լսողք հնազանդկամաւորութեամբ բանիւ նորա. Նար. ՟Ժ՟Ը: Պիտ.: *Բարեխրատից լսող եղեալ: Ախորժաբար լսող լինել աղերսալի իմոյս բանից. Յհ. կթ.: *Որում լսող եղեալ խաղցր եւ մեծին թէրդոսի զօրավարի: Այսմ լսօղ եղեալ վռամ՝ հրամանէ զամենայն կատարել. Խոր. ՟Գ. 29. 65: ԼՍՈՂ ըստ յն. եւ լտ. ոճոյ. ἁκουστής auditor. Աշակերտ, որ եւ ՈՒՆԿՆԴԻՐ ասի. ... *Լսօղք նորին (յհ. աւետ.) ճանաչէին պապիաս, եւ պօղիկարպոս. Եւս. քր. ՟Բ: *Լսող ոմն մեծագոյննորա եղեալ իմաստիցն կին, անուն թէանով: Ի վերջէ եկեալքն եւ ոչ լսող անգամ արժանաւորապէս նորայն կարացն լինել քերթութեանց. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.