- ՀԱՒԱՆ
- (-) NBH 2-0072 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c գ. πειθώ, πεῖσις persuasio. եւ բայիւ πείθω, -ομαι persuadeo, -or. Հաւանութիւն. հաճութիւն. ուստի Ի ՀԱՒԱՆ ԱԾԵԼ՝ է Հաւանեցուցանել, հաճել, ամոքեզ, համոզել .... եւ Ի ՀԱՒԱՆ ԳԱԼ՝ է Հաւանիլ. հաճիլ. ... *Յորդորէ զլսողն ʼի հաւան, եւ ʼի կլանել զբանսն. Ոսկ. եփես.: *Ածել ʼի հաւան զամենայն մարդիկ: Կարեմք ʼի հաւան ածել զաստուած. Ոսկ. մտթ.: Ոսկ. փիլիպ. փիլիմ. եւ այլն: *Բազում բարեխօսութեամբ ածէին ʼի հաւան զթագաւորն. Եղիշ. ՟Ը: *Անձա՞մբ կարիցէ ածել ʼի հաւան, թէ բարեկամօք: Զիա՞րդ կարիցես ածել զքո տէրն ʼի հաւան. Սեբեր. ՟Զ: *Զաշխարհս եբեր ինքն ʼի հաւան. Շ. առակք.: *Ի հաւան եկի զփակեալ մարգարէութիւնն բանալ: Չկամի գալ ʼի հաւան, թէ մեղայ. Ոսկ. ՟ա. թես. եւ Ոսկ. եբր. ՟Լ՟Ա: ա. ՀԱՒԱՆ ի, ից. ա. πεπεισμένος, πισθείς persuasus. Հաւանօղ. միաբան. կամակից. ուստի եւ ՀԱՒԱՆ ԱՌՆԵԼ՝ է Հաւանեցուցանել. πείθω persuadeo. եւ ՀԱՒԱՆ ԼԻՆԵԼ՝ է Հաւանիլ. միաբանիլ. πείθομαι peruasus sum. *Ոչ հակառակ, այլ հաւան: Միամիտ, հաւան, հլու, հնազանդ: Առ ամենայն հրամանսն հաւան եւ հպատակք. Յճխ.: *Հաւա՞նք ինչ ընդ միմեանս էին, թէ հակառակք իրերաց. Եզնիկ.: *Իբրեւ ամոլք հաւանք եւ հաւասարք. Եղիշ. ՟Ը: *Հաւանս զնոսա ցուցանելով առաքելոցն, եւ ոչ դիմադարձս. Տօնակ.: *Առեալ զաշակերտսն իբր զբարեսէրս եւ զհաւանս հրամանաց քրիստոսի. Կաղանկտ.: *Խթան իշոյ, հաւանիցն հանդարտիցն հաւանական բարի շնորհքն. Համամ առակ.: *Հաւան առնել զանհաւանս: Օրինակօք հաւան արարից զքեզ. Հց. աթ. կիւրղ.: *Արար հաւան եւ հնազանդ զամենայն ազգն. Ուռհ.: *Կեղծաւորութեամբ հաւան լինէին նմա. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 42: *Ոչ իշխէր յանդիմանել զթագաւորն, այլ հաւան կայր կամաց նորա. Մեսր. երէց.: Իսկ *Հաւան հաճութեամբʼʼ. իմա՛, հաւանողական, կամակար. Լմբ. սղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.