- ՀԱՒԱՆԱԿԱՆ
- (ի, աց.) NBH 2-0072 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. πεπεισμένος, εὑπειθής persuasus, obsequens. Հաւան. հաւանօղ. ընդունօղ. բարեհաւան. դիւրահաւան. ինքնակամ. մտադիւր. հլու. եւ Հաստատողական. ստորասական. *Քահանայական շնորհի հաւանական կամօք արժանի լինել: Անխզելի պահել զմիաբանութիւն եղբայրութեան հաւանական սուրբ սիրովն. Յճխ. ՟Դ. ՟Ի՟Գ: *Հաւանական միտս դարձի ստանալ: Ոչ երբէք հաւանական միտս ʼի հնազանդութեան սակի ստացեալ. Յհ. կթ.: *Հաւանական լսելութիւն ըստ իւրոցն քաջահաճոյ կամաց. Պիտ.: *Զակամայիցն ընդ կամաւորացն, զբռնացելոցն ընդ հաւանականացն. Նար. ՟Խ՟Ե: *Աղաւնին միամտութեամբ եւ հաւանականաւն պատարագեալ տեառն. Բրս. տեառնընդառաջ.: *Գրէ նմա գիր հաւանականʼʼ. այսինքն հաւանութեան. Լաստ. ՟Է: *Միաձայնեալ ժողովուրդն՝ զամէնն եւ զհաւանականն ասիցեն. Խոսր. որպէս թէ զայոն. (զի եւ արմատն Հաւան ձայնիս, երեւի այո՛. հա՛): ՀԱՒԱՆԱԿԱՆ. πειθανός, πειθός probabilis, acceptus, persuasorius. Հաւանելի, ընդունելի, վասն որոյ եւ հաւանեցուցիչ, համոզիչ, կամ պատիր. հրապուրիչ. *Հանուրց հաւանական. Եւկղիդ.: *Որ իմաստնոց է՛ լսելեաց հաւանական. Շ. իմ. եղակ.: *Շարակարգելով զբանս հաւանականս ʼի սակս իմ ասելով՝ լցուցին զականջս ձեր. Պղատ. սոկր.: *Որ զխաչն ասեն իշխանութիւն ʼի վերայ ուսոցն յելանելն ʼի գողգոթայ, որով կալաւ զընդ երկնաւսն, է հաւանական. Գէ. ես.: *Հաւանական լինի ʼի միտս ամենեցուն՝ կենցաղոյս ունայնութիւն: Զչարն որպէս բարի՝ հաւանական ցուցանէ: Լիցի հաւանական ստոյգ հայեցողացն. Լմբ. սղ.: *Ա՛յլ ʼի նոյն՝ հաւանական (ցուցումն). Կիւրղ. գանձ.: *Ի վեցն անկեալ մարդն առաջին, հաւանական բանիւ նորին. Շար.: *Հաւանական բանիւք խաբեալ որպէս զմանուկ անմիտ: Գրէ ըստ իւրում իմաստութեանն թուղթս հաւանականս. Ճ. ՟Ա.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.